- 'نمی دانم چرا' اولین تک آهنگ نورا جونز و آهنگی بود که او را به شهرت رساند ، اما او آن را ننوشت. این آهنگ در سال 1999 توسط ترانه سرا و گیتاریست مستقر در شهر نیویورک به نام جسی هریس نوشته شده است. چند هفته پس از نوشتن آن ، آن را با نوازنده ویولن ضبط کرد و آن را با نام Jesse Harris و The Ferdinandos منتشر کرد . او آلبوم را در وب سایت خود فروخت.
هریس یک سال قبل با جونز ملاقات کرده بود وقتی که همراه گروهی از نوازندگان دیگر به تگزاس رفت تا در کلینیکی در دانشگاه تگزاس شمالی ، جایی که جونز دانشجوی آن بود ، قرار دهد. آنها در تماس بودند ، و به اصرار او او به شهر نیویورک رفت تا در سال 1999 موسیقی را دنبال کند. - در حالی که این آهنگ به عنوان یک پس زمینه دلپذیر پخش می شود ، بسیاری از کافی شاپ در کافی شاپ لذت برده یا از جدول کلمات متقاطع استفاده کرده اند ، اما غزل هر چیزی جز آرامش بخش نیست. هنگامی که این خواننده قطره قطره اشکی در دست خود می گیرد ، زمانی که معشوقش برنامه ای برای نمایش ندارد. به گفته نویسنده آن ، جسی هریس ، این زندگینامه نیست - او اغلب آهنگهایی در مورد از دست دادن می نویسد که هیچ ارتباطی با زندگی شخصی او ندارد.
آهنگی که از نظر غنایی بیشتر سرگرم کننده است ، عنوان آهنگ است که یکی از سه آهنگی است که جونز در آلبوم سروده است. - پس از آمدن جونز به نیویورک ، اجرای این آهنگ را با جسی هریس آغاز کرد ، که تصور می کرد این آهنگ برای صدای زن مناسب است. جونز کلید را متناسب با صدای خود تغییر داد ، ضرب درام اضافه کرد ، سپس دموی آهنگ را با هریس در اکتبر 2000 ضبط کرد. این نسخه نمایشی مورد توجه برچسب جاز Blue Note قرار گرفت ، که جونز را امضا کرد و او را برای ضبط به استودیو فرستاد. با گروهی از نوازندگان سشن نتایج بسیار پیچیده بود ، بنابراین جونز به تهیه کننده دیگری به نام عارف ماردین اختصاص داده شد که با هنرمندان مشهور زیادی از جمله آرتا فرانکلین کار کرده بود. او را برای ضبط صدای متمایز جونز به آنجا آوردند ، که این کار را با حفظ نسخه نمایشی اصلی و اضافه کردن مقداری گیتار و هماهنگی آوازی انجام داد و باعث شد جونز با خودش هماهنگ شود.
- جسی هریس در دموی اصلی گیتار می زد ، که در نهایت در ضبط نهایی مورد استفاده قرار گرفت. او تقریبا تصمیم خود را متوقف کرد زیرا از ترکیب در هدفون خود خوشش نمی آمد. او به راه خود ادامه داد و خوشحال بود که این کار را انجام داد ، زیرا این دروازه بان بود. جونز و گروهش مایل بودند تصمیم دیگری بگیرند ، اما مهندس ، جی نیولند ، فکر کرد که این کار عالی است و اجازه نمی دهد.
- با من بیا این آلبوم در فوریه 2002 منتشر شد. این آلبوم در جامعه جاز طرفداران زیادی پیدا کرد ، اما تا تابستان آن سال ، هنگامی که 'نمی دانم چرا' به عنوان تک آهنگ منتشر شد و توسط ایستگاه های رادیویی عمومی ایالات متحده انتخاب شد ، مخاطبان بیشتری پیدا نکرد. که معمولاً مخاطبان بسیار بالغ و باکیفیتی دارند. این امر به بازی آن در کافه بارها ، کتابفروشی ها و دیگر مکان های خرده فروشی کمک کرد. هنگام ضبط آهنگ ، جونز فقط 21 سال داشت (هنگام انتشار آلبوم 22 سال) ، اما به دلیل صدا و پدرش ، نظر جمعیت بزرگتر را جلب کرد. پدرش راوی شانکار است ، موسیقی دان هندی که به جورج هریسون نحوه نواختن سیتار را آموزش می دهد. اکثر نسل MTV هیچ اطلاعی نداشتند که او کیست ، اما مخاطبان رادیو عمومی متوجه شدند ، و این یک خط ورود عالی بود.
- چند ماه اول پس از با من بیا آلبوم منتشر شد ، قیمت آن حدود 8 دلار بود تا بتواند فروش را افزایش دهد. این زمانی بود که بسیاری از شنوندگان اینترنت را کشف کرده بودند و توانستند این کلمه را به صورت آنلاین پخش کنند ، که این کار را کردند و نظرات بسیار خوبی از خود به جا گذاشتند. این استراتژی 'ساخت آهسته' فوق العاده خوب عمل کرد. 'نمی دانم چرا' فقط در رتبه 30 در ایالات متحده قرار گرفت و دیگر تک آهنگ های آلبوم به هیچ عنوان مشخص نشدند ، اما سلاح مخفی جونز فقدان کامل او در پیتزای شوبیز بود ، و او را به پادزهر آلوم های باشگاه میکی موس تبدیل کرد. نمودارها را اداره کرد این آلبوم تنها در آمریکا بیش از 10 میلیون نسخه فروش داشت و تا کنون پرفروش ترین آلبوم تحت تأثیر جاز تا کنون بوده است.
- رای دهندگان گرمی علاقه زیادی به جونز داشتند و او را در پنج گروه با 'نمی دانم چرا' برای ضبط سال و ترانه سال نامزد کردند. پس از اعلام نامزدها ، این آلبوم به رتبه 1 آمریکا رسید و در 25 ژانویه 2003 ، 11 ماه پس از انتشار ، مقام اول را از آن خود کرد.
جونز در گرمی نظافت کرد و هر پنج جایزه ای را که نامزد شده بود ، از آن خود کرد با من بیا کسب آلبوم سال جونز همچنین برنده بهترین هنرمند جدید شد و 'نمی دانم چرا' را در این نمایش اجرا کرد.
پس از گرمی ، آلبوم به مدت یک هفته به شماره 1 بازگشت و آلبوم R. Kelly را از بین برد کارخانه شکلات . - حتی پس از نامزدی گرمی برای نوشتن این (رکورد سال) ، جسی هریس به بازی در باشگاه های کوچک در شهر نیویورک ادامه داد. در شب گرمی ، او قرار بود باشگاهی بازی کند که حدود 80 نفر را در خود جای دهد.
- جی نیولند ، که مهندس ضبط است ، می گوید سعی می کند این صدا را مانند ضبط هایی کند که او در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 با گوش دادن به آنها بزرگ شده است ، به ویژه جونی میچل.
- EMI ، که مالک Blue Note Records بود ، تصور می کرد که 40 ایستگاه رادیویی برتر نسخه دیگری از 'نمی دانم چرا' را ترجیح می دهند ، بنابراین آنها آن را با ضرب آهنگ رقص و آوازهای پردازش شده دوباره ترکیب کردند. جونز فکر می کرد این مسخره به نظر می رسد و اصرار داشت که نسخه اصلی را به ایستگاه های رادیویی توزیع کند. او گفت: 'این مسخره بود ، زیرا دلیل اینکه مردم در وهله اول آن را دوست داشتند این بود که تجاری نبود.' ساندی تایمز . 'من بریتنی نیستم و این راهی نیست که من می خواهم بروم.'
- جونز این کار را انجام داد خیابان کنجد با شعرهایی که از حرف 'Y' گلایه می کنند - 'نمی دانم چرا Y نیامده است.' حرف 'Y' سرانجام ظاهر می شود ، همه با هم کنار می آیند و ما در این راه چیزی یاد می گیریم.
- این آهنگ 24 هفته را در Hot 100 گذراند و قبل از رسیدن به 40 آهنگ برتر ، طولانی ترین صعودی بود که یک زن در یک چارت اجرا کرد.
- نویسنده این آهنگ ، جسی هریس ، مدتها قبل از انتشار این آهنگ را در حلقه ترانه سرایان نیویورک اجرا کرد. تینا شفر ، ترانه سرا و مربی آوازی که Circle را اداره می کند ، به Songfacts گفت: 'من عاشق جسی هریس هستم. او یکی دو سال شاگرد من بود. او آن آهنگ را می نواخت و من به او نگاه می کردم و می گفتم: 'تو مثل وودی آلن ترانه سرایی هستی.' او فقط این وصیت نامه های زیبا را می نوشت. آنها بسیار بی نظیر و بسیار شاعرانه بودند. او قبلاً آن را در دایره بازی می کرد. او همیشه در Circle بازی می کرد ، او و ریچارد جولیان قبل از ملاقات با نورا. و هنگامی که آنها به دانشگاه شمالی تگزاس رفتند ، نورا به نوعی راهنمای تور آنها بود وقتی به مدرسه آنجا رفتند تا اجرا کنند. او نورا را با خود آورد - او در آن زمان کاملاً بدون امضا بود. بله ، او آن آهنگ را خیلی قبل از خواندن او پخش کرد. اما چقدر خوش شانس بود که او این کار را کرد. '
- که در دفتر قسمت 'خداحافظ ، توبی' (2008) ، داریل این را در مهمانی رفتن توبی می خواند.
