- این در مورد برندا اسپنسر ، دانش آموز 16 ساله دبیرستانی است که در مقابل خیابان ابتدایی کلیولند در سن دیگو ، کالیفرنیا زندگی می کرد. دوشنبه ، 29 ژانویه 1979 ، او با اسلحه ای که پدرش برای کریسمس به او داده بود به مدرسه شلیک کرد و دو بزرگسال (از جمله مدیر مدرسه) را کشت و قبل از بازگشت به خانه 9 کودک را زخمی کرد. پلیس خانه او را محاصره کرد و هفت ساعت منتظر ماند تا او خود را تسلیم کند. در آن زمان ، او با خبرنگار با تلفن صحبت کرد. وقتی از او علت این کار را پرسید ، او پاسخ داد: 'من تازه شروع به تیراندازی کردم ، همین. من فقط برای لذت بردن آن را انجام دادم. من فقط دوشنبه ها را دوست ندارم. من فقط این کار را کردم زیرا راهی برای شاد کردن روز است. هیچ کس دوشنبه ها را دوست ندارد. '
- این اولین مورد در 32 کشور مختلف بود ، اما در آمریکا شکست خورد ، احتمالاً به این دلیل که موضوع خیلی نزدیک به خانه بود. خشونت با اسلحه یک مشکل بزرگ در آمریکا است.
- در سطح ابتدایی ، این غالباً به عنوان ترانه ای که در آغاز هفته کاری نوحه سرایی می کند ، شنیده می شود. برخی از ایستگاه های رادیویی هر دوشنبه در ساعت معینی پخش می کنند.
- باب گلدوف رهبر گروه این را نوشت. او در ادامه به سازماندهی تلاشهای خیریه Band Aid ، Live Aid و Live 8 پرداخت و با دریافت KBE (معادل شوالیه به افرادی که در خارج از انگلستان متولد شده اند) تلاش کرد. موش های Boomtown Rats این را به عنوان بخشی از مجموعه خود در Live Aid بازی کردند.
- در حالی که در تور آتلانتا بود ، باب گلدوف داستان خبری درباره برندا اسپنسر را شنید. گیلدوف آهنگ را در محل ، در اصل به عنوان یک شماره رگی ، ساخت. پس از تور در لس آنجلس ، دموی استودیویی با پیانو و آواز ضبط شد. زمانی که 'من دوشنبه ها را دوست ندارم' روی صحنه در لوخ لوموند ، اسکاتلند معرفی شد ، آهنگ به طرز چشمگیری تغییر کرده بود.
- والدین برندا اسپنسر سعی کردند مجرد را در ایالات متحده ممنوع کنند ، اما موفق نشدند.
- این ویدئو ، به کارگردانی دیوید مالت ، یکی از اولین فیلم هایی بود که داستانی داستانی برای آن داشت ، هرچند یک داستان نسبتاً انتزاعی. هیچ اشاره ای به تیراندازی که این آهنگ را الهام بخشیده است نشده است ، اما می بینیم که یک دختر مدرسه ای کلاس را ترک می کند و به خانه برمی گردد ، جایی که والدینش در حال تماشای تلویزیون هستند.
- در بریتانیا ، این آهنگ برنده جایزه معتبرترین آهنگ پاپ و غزل برجسته بریتانیایی در جوایز The Ivor Novello Awards شد. همچنین در جوایز پاپ و راک بریتانیا به عنوان 'مجرد سال' در سال 1979 انتخاب شد.
- توری آموس این را در آلبوم خود پوشش داده است دختران کوچک عجیب . هر آهنگ در آلبوم برداشت متفاوتی از آهنگی است که توسط یک مرد نوشته شده است.
- باب گلدوف این آهنگ را در کنسرت Live 8 در هاید پارک ، لندن ، در 2 ژوئیه 2005 خواند. Live 8 مجموعه ای از کنسرت ها بود که در کشورهای G8 و آفریقای جنوبی برگزار شد و Geldof در تلاش برای تحت فشار قرار دادن رهبران جهان برای خلاص شدن از آنها کمک کرد. بدهی کشورهای آفریقایی 'من دوشنبه ها را دوست ندارم' تنها اجرای گلدوف در این مراسم بود. او پس از پخش مجموعه خود توسط گروه تراویس حمایت شد.
امیلی - اتاوا ، کانادا - گیلدوف در اصل قصد داشت این یک طرف B باشد و وقتی Ensign این آهنگ را به عنوان یک آهنگ مجرد اعلام کرد ، اعتراض کرد ، 'شما دیوانه هستید ، این یک ضربه نیست.' با این حال ، افراد برچسب ضبط او بهتر می دانستند.
- این چهار هفته در شماره 1 انگلستان گذراند. در هفته دوم (4 اوت 1978) ، آهنگ شماره 2 'نمی توانم تو را از دست بدهم' توسط پلیس ، یک آهنگ بیمارگونه دیگر (هرچند تخیلی) ، درباره کودکی بود که با ناامیدی خود را می کشد.
