- این زمانی اتفاق افتاد که تری ملچر، تهیه کننده موسیقی، برای کار روی آهنگی با The Beach Boys برای فیلم تام کروز استخدام شد. کوکتل . روزهای شکوه بیچ بویز پشت سرشان بود، و آنها در حال برگزاری نمایشگاه و نمایش های نوستالژی بودند. آنها یکی از محبوب‌ترین گروه‌های دهه ۶۰ بودند و یکسری آهنگ‌های سرگرمی و سرگرمی داشتند، به همین دلیل از آنها خواسته شد تا برای فیلم ضبط کنند.
در مصاحبه‌ای با مایک لاو با Songfacts، او توضیح داد که چگونه به هم پیوسته است: «تری در استودیو بود و آهنگی را با یک نسخه نمایشی اجرا می‌کرد، زیرا از ما خواسته شد که آهنگ را برای موسیقی متن فیلم بسازیم. کوکتل با حضور تام کروز. بنابراین کارگردان از ما خواسته بود تا آهنگی را برای این قسمت از فیلم ارائه کنیم که در آن تام کروز از یک بارمن در نیویورک به جامائیکا می رود. بنابراین اینجا بود که به ایده «آروبا، جامائیکا»، آن بخش رسیدم.
بنابراین تری در استودیو بود و آهنگ را انجام می داد و آنها هنوز گروه کر را نداشتند. آنها فقط مقدار مشخصی میله داشتند، اما هیچ اتفاقی در آنجا نبود. گفتم: 'خب، این چیزی است که می خواهم انجام دهم.' و یادم می‌آید که قبلاً در مورد آن قسمت گفته بودم. اما او گفت: اوه ها. دوباره چگونه پیش می رود؟ بنابراین من به معنای واقعی کلمه، از طریق تلفن - او در استودیو بود و من در حال تلفن بودم - [تلاوت آرام آرام] را خواندم: 'آروبا، جامائیکا، اوو، می‌خواهم تو را ببرم.' بنابراین او آن را یادداشت می‌کند، و من آن را در صحنه، نت‌ها و زمان‌بندی آن با سرعت آهنگ می‌خوانم. - ملچر پسر بازیگر دوریس دی بود. در سال 1964، او به‌عنوان تهیه‌کننده کارکنان در Columbia Records کار کرد، جایی که با بروس جانستون آینده در آهنگ موفقیت آمیز «Hey Little Cobra» که به The Rip Chords معرفی شد، همکاری کرد. او در دو آلبوم اول Byrds تهیه کننده بود و با Paul Revere And The Raiders همکاری کرد. او The Beach Boys را می‌شناخت و در برخی از کارهای آنها از جمله وکال پشتیبان مشارکت داشت صداهای حیوان خانگی . او از طریق دنیس ویلسون، درامر بیچ بویز، با چارلز منسون آشنا شد و قبل از اینکه به آن فکر کند، روی پروژه هایی با او کار کرد. در سال 1969، منسون و خانواده‌اش پنج نفر را در خانه‌ای که ملچر به رومن پولانسکی کارگردان و همسرش، هنرپیشه، شارون تیت اجاره کرده بود، کشتند. پولانسکی در حال فیلمبرداری نبود، اما تیت که باردار بود، یکی از قربانیان بود. پس از قتل، ملچر به انزوا رفت. این یک بازگشت بزرگ برای او و همچنین The Beach Boys بود.
- برایان ویلسون نیروی خلاق پشت گروه The Beach Boys بود، اما او هیچ ربطی به این آهنگ نداشت. او اولین آلبوم انفرادی خود را در همان سال منتشر کرد و سه هفته قبل از انتشار اولین تک آهنگ 'Love And Mercy' را منتشر کرد. این آلبوم در آمریکا به رتبه ۵۴ رسید.
- تری ملچر این آهنگ را با کمک جان فیلیپس که یکی از اعضای سابق گروه The Mamas And The Papas بود، به همراه مایک لاو پسر ساحلی، و اسکات مک کنزی که در سال 1967 با آهنگ سان فرانسیسکو (Be Sure To Wear) موفق شد، نوشت. گل در موهای شما) . Chynna دختر فیلیپس در گروه Wilson Phillips همراه با دختران برایان ویلسون، Carnie و Wendy بود.
مایک لاو در مورد آهنگسازی این آهنگ به ما گفت: «آیات و متن شعر توسط جان فیلیپس از خانواده ماماس و پاپا نوشته شده است. او نوشت: 'در کنار کلیدهای فلوریدا، مکانی به نام کوکومو وجود دارد، جایی که ما برای فرار از همه چیز به آنجا می رفتیم.' گفتم: صبر کن. ما قبلا می رفت شبیه پیرمردی است که از دوران جوانی اش ناله می کند. بنابراین من فقط زمان آن را تغییر دادم. اون جاییه که تو می خواهم بروم برای دور شدن از همه چیز. پس آیه همین بود. و خیلی دوست داشتنی بود ولی همچین شیاری نداشت حس نکردم.
بنابراین من به بخش کر رسیدم: 'آروبا، جامائیکا، اوو، می‌خواهم تو را به برمودا، باهاما ببرم، بیا، مامان زیبا. کی لارگو، مونتگو...» این من هستم، گروه کر و کلمات گروه کر مایک لاو بود. آیه جان فیلیپس بود. پل، جایی که می رود، 'اوو، می خواهم تو را به کوکومو ببرم، سریع به آنجا می رسیم و می توانیم آهسته برویم.' این همان جایی است که می خواهید بروید، به سمت کوکومو بروید، این تری ملچر است. تری ملچر تهیه کننده Byrds و Paul Revere & the Raiders، تهیه کننده بسیار موفق بودند. اما او در واقع آن آهنگ را تولید کرد و آن قسمت پل را نوشت که کارل ویلسون آن را به زیبایی خواند. و بقیه اش را خواندم. من گروه کر و ابیات آن آهنگ خاص را خواندم.
من نمی‌دانم نقش اسکات مک‌کنزی چه بوده است، صادقانه بگویم که نمی‌دانم، زیرا تنها چیزی که می‌دانم جان فیلیپس، تری ملچر است و خودم آن آهنگ را کنار هم گذاشته‌ام، همه آن عناصر مختلف. - کوکومو شهری در وسط ایندیانا است و همچنین یک استراحتگاه کوچک متعلق به ساندالز رویال کارائیب در خلیج مونتگو است. عنوان ساخته شد قرار بود تمام مکان‌ها و تصاویر گرمسیری را نشان دهد که مردم وقتی می‌خواهند به جزیره‌ای بهشتی بروند تا از زندگی کاری دلخراش فرار کنند، به آن فکر می‌کنند. جان فیلیپس فکر می کرد که این نام خوب به نظر می رسد و می خواست از آن برای عنوان استفاده کند.
- بیچ بویز به خاطر هارمونی های آوازی خود شناخته می شود، اما نوازندگان جلسه اغلب سازهای آلبوم هایشان را می نواختند. همین اتفاق در اینجا افتاد - جیم کلتنر برای نواختن درام و ری کودر برای گیتار استخدام شد. کلتنر در آلبوم هایی از جورج هریسون، باب دیلن و الویس کاستلو بازی کرده است. کودر روی موسیقی متن فیلم های زیادی کار کرده است و با جان هیات، کاپیتان بیفهارت و تاج محل بازی کرده است. به نوازندگان جلسه اعتباری داده نشد.
- ون دایک پارکز برای کمک به ضبط آهنگ فراخوانده شد. او از نزدیک با برایان ویلسون کار کرد و بخش بزرگی از پروژه 'لبخند' بود - آلبومی که ویلسون زمانی که اعتیاد به مواد مخدر و مشکلات روحی شدید را تجربه می کرد روی آن کار می کرد. پارکس در آن زمان یکی از معدود افراد در دنیای ویلسون بود و در ساخت اشعار این پروژه که تا سال 2004 به پایان نرسید و ویلسون آن را منتشر کرد، کمک کرد. حضور پارکس در جلسات، آن را بیشتر به یک آهنگ مشروع بیچ بویز تبدیل کرد: او گروه درام فولادی را تنظیم کرد و در آهنگ آکاردئون زد.
- این فیلم در ژوئیه 1988 منتشر شد، اما به جایی نرسید تا اینکه چند ماه بعد فیلم منتشر شد و آن را به یک موفقیت بزرگ تبدیل کرد. وقتی The Beach Boys آن را به صورت زنده در طول کنسرت های آن تابستان پخش کرد، هیچ پاسخی دریافت نکرد.
- این تک آهنگ با نسخه اصلی لیتل ریچارد 'Tutti Frutti' به عنوان B-side منتشر شد.
- قبل از 'کوکومو' آخرین شماره 1 ایالات متحده برای The Beach Boys بود لزرش های خوب در سال 1966. با 22 سال، این طولانی‌ترین بازیگری بود که بین موفقیت‌های شماره 1 ایالات متحده سپری شده بود تا اینکه Cher با آهنگ در صدر جدول قرار گرفت. ایمان داشتن در سال 1999. موفقیت شماره 1 قبلی او 'بانوی تاریک' در سال 1974 بود که رکورد جدیدی را در 25 سال ثبت کرد.
- هنگامی که این آهنگ به یک موفقیت تبدیل شد، بسیاری از شرکت‌ها از نام «کوکومو» استفاده کردند، که در نتیجه آهنگ، به معنای سرگرمی آرام در زیر نور خورشید بود. استراحتگاهی به نام «کوکومو» در نوک جنوبی فلوریدا در جزیره‌ای به نام Grassy Key ظاهر شد - مانند آهنگ «Off the Florida Keys». رستوران ها و بارهایی نیز با این نام وجود داشته است.
- را کوکتل موسیقی متن فیلم بسیار موفق بود. آهنگ شماره 1 بابی مک‌فرین 'نگران شاد باش' نیز در این آلبوم بود.
- کوکوموهای موزیکال دیگری نیز وجود داشتند که پیش از این آهنگ ساخته شده بودند. آهنگساز جیمی ویسنر با نام کوکومو همراه شد و در سال 1961 با یک ساز به نام «آسیای صغیر» به رتبه هشتم آمریکا رسید. در همان سال، گروه آواز فلامینگوها با آهنگی به نام «کوکومو» به شماره 92 رسید، جایی که نام یک دختر بود، نه جزیره.
در دهه 70، یک گروه روح بریتانیایی به نام کوکومو وجود داشت که بزرگترین موفقیت آن 'من می توانم آن را درک کنم' بود. - ماپت ها یک کار را انجام دادند نسخه این آهنگ . خلاصه داستان این بود که میس پیگی می خواست بداند آیا جایی عالی تر از جایی که آنها هستند وجود دارد یا نه، و کرمیت شروع می کند که چگونه دوست دارد به کوکومو برود، در حالی که دوشیزه پیگی به عنوان پشتیبان آه می کشد. قرار بود آهنگ عاشقانه ماپت سامر باشه. البته حیوان در این ویدئو طبل می زد. >> اعتبار پیشنهادی :
کریستی - شهر لا پورت، IA - بازیگر جان استاموس در این ویدئو درامز می نواخت. او به خاطر کارش در برنامه تلویزیونی شهرت دارد فول هاوس و برای همسر سابقش، بازیگر ربکا رومین. استاموس گهگاه با The Beach Boys اجرا می کرد.
- The Beach Boys این آهنگ را در قسمتی از فول هاوس با عنوان 'بیچ بوی یکنوع بازی شبیه لوتو.' همه سعی می‌کنند دی‌جی را که دو بلیت برای کنسرت بعدی بیچ بویز برنده شده بود، ترغیب کنند تا آنها را با خود ببرد. جان استاموس در این سریال نقش جسی را بازی کرد. >> اعتبار پیشنهادی :
کارلوس - لس آنجلس، کالیفرنیا - این ویدئو نه در آروبا یا جامائیکا، بلکه در اورلاندو، فلوریدا در دیزنی ورلد فیلمبرداری شده است. به گفته جان استاموس، این کار در دو نوبت در استراحتگاه ساحلی Grand Floridian انجام شد که هنوز به روی عموم باز نشده بود. بازیگران و گروه از اولین مهمانانی بودند که در آنجا ماندند.
فیلمبرداری فیلم با صحنه های فیلم ترکیب شده بود کوکتل برای تکمیل کلیپ - بیچ بویز در سال اکران به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافت.
- در سال 1999، دی جی باب ریورز این آهنگ را به عنوان 'Kosovo' تقلید کرد. >> اعتبار پیشنهادی :
برتراند - پاریس، فرانسه - در فصل 8 دوستان قسمت 'The One Where Rachel Tells...' چندلر بخشی از این را می خواند در حالی که او و مونیکا برای رفتن به ماه عسل آماده می شوند.
- استیو کارل این را می خواند تا خود را آرام کند در قسمت آزمایشی سریال نتفلیکس 2020 نیروی فضایی . همچنین در این نمایش ها استفاده شد:
گلدبرگ ها ('زیباترین پسر روی سیاره' - 2014)
پایان خوش (گرینچز دیوانه شو - 2011)
مرد خانواده ('The Tan Aquatic with Steve Zisso' - 2007)
پادشاه ملکه ها ('برای قضاوت' - 2005)
شیکاگو هوپ ('شورش آرام' - 1996) - چیلی چارلز نوازنده کوبه ای در پیست بود و یکی از اسباب بازی های او ویبراسلپ بود، ساز غیرمعمولی که در هنگام ضربه زدن، جغجغه ای شبیه به بوینگ تولید می کند. این آهنگ در چندین آهنگ راک دهه 70 و 80 نمایش داده شد، از جمله آهنگ «Orange Crush» از R.E.M که در همان سال با «کوکومو» منتشر شد.
