- این را تصور کنید: برد آرنولد، خواننده و ترانه سرای 3 Doors Down در 15 سالگی، در کلاس ریاضی نشسته و بی حوصله از جمجمه اش بیرون آمده، شروع به ضربه زدن روی میزش می کند. ضربه زدن به طبل تبدیل می شود و خیلی زود او ناخودآگاه اولین ضربه هیولایی را برای گروه آینده اش می نویسد.
او با این خاطره میخندد: «خدا را شکر به خاطر دوست کوچکی که جلوی من نشست، آن شخص شایسته این آلبوم است! در ریاضی خیلی بد بودم بنابراین بد اما معلمم میدانست که من خوب نیستم، توجهی نمیکرد، اما او فقط مرا رها کرد. فکر میکنم شعر چند آهنگ دیگر را در همان کلاس نوشتم. من احتمالاً نیمی از آن را نوشتم زندگی بهتر آلبوم در آن کلاس ریاضی نشسته است.
این آهنگ همچنین، به گفته آرنولد، تنها سومین یا چهارمین آهنگی است که او تا به حال نوشته است. «ضربه ی هولناک در این آهنگ فقط من روی میز کارم می زدم. این تقریباً دقیقاً همان ضربی است که ما با آن نواختیم، فقط به نوعی طبل زدن، فقط همراه با آن پرش. - برد می گوید این آهنگ یک سوال است. همانطور که معلوم است، این یک مورد نسبتاً نبوی بود. سوال آن به نوعی عجیب است. این فقط پرسیدن نیست، 'اگر زمین بخورم، آیا در کنار من خواهی بود؟' زیرا به راحتی میتوان در کنار کسی بود که در حال ناراحتی است. اما همیشه آسان نیست که در کنار کسی باشی وقتی کار خوبی انجام می دهد. و این سوالی است که می پرسد. مثل این است که 'اگر من دیوانه شوم، باز هم مرا سوپرمن صدا می کنی؟' از شما می پرسد، 'اگر من پایین هستم، آیا شما هنوز در کنار من خواهید بود؟' اما در همان زمان، 'اگر من زنده و سالم باشم، آیا شما آنجا خواهید بود و دست مرا بگیرید؟' این به نوعی پرسیدن است، 'اگر کار خوبی انجام دهم، آیا شما در کنار من خواهید بود؟' آیا به من حسادت نمی کنی؟ و شاید در طول سالهایی که آن آهنگ را میخواندم، ممکن است بیشتر از آنچه که در اصل میتوانست داشت، برای آن معانی پیدا کرده باشم.» او میخندد.
این واقعیت که او این آهنگ را زمانی که تنها 15 سال داشت نوشت، برای برد قابل توجه به نظر نمی رسد، زیرا او می گوید: «هر 15 ساله این سؤالات را در سر دارد. آنها ممکن است کاملاً ندانند چگونه آن را بیان کنند، یا ممکن است احساس نکنند که گفتن چیزی قابل قبول است. و بزرگترین کاری که من به عنوان افتخار توانستم انجام دهم این است که بتوانم چیزی بگویم، و بعد از گفتن آن، اشکالی ندارد. بعد از اینکه یک هنرمند آن را گفت، اگر یک ستاره راک آن را بگوید، خوب، خوب است. این واقعاً به این بستگی دارد که چرا راک اند رول الهامبخش فرهنگ پاپ است، یا فقط موسیقی به طور کلی، نه فقط راک اند رول. چون هنرمندان پاکت را فشار میدهند، و آنها دست و پا میزنند تا چیز دیگری بگویند. اما با مسئولیت نیز همراه است. شما باید مراقب آنچه می گویید باشید، زیرا بچه ها گوش می دهند. و من هم سعی می کنم مراقب آنچه می گویم باشم. - معمولاً تصور می شود که حاوی یک فریاد برای فیلم است سوپرمن ('کریپتونیت' ماده ای است که سوپرمن را ناتوان کرد - فقط در سیاره زادگاهش کریپتون یافت می شود) و برای پینک فلوید. سمت تاریک ماه برد می گوید این آهنگ هیچ کدام را ندارد. او توضیح میدهد که چگونه همه چیز به هم پیوسته است: «این خط درست مانند یک خط اتفاقی است. آن آهنگ است کمی در باره سوپرمن این فقط در مورد آن سوال است. این فقط چیزی است که همه می توانند با آن شناسایی شوند. او می گوید که یا قسمت اول یا دوم بود سوپرمن فیلمهایی که سوپرمن را در حال نبرد با دشمن در فضا بودند، جایی که آنها به سمت تاریک ماه شناور شدند. او اما می گوید که این آهنگ را خودش نوشته است قبل از فیلم بیرون آمد و من اینطور بودم 'چی؟!' او می خندد. و این بود بعد از من آن آهنگ را نوشتم عجیب بود.' (مصاحبه کامل ما با برد آرنولد را ببینید)
- در مصاحبه با askmen.com تاد هارل، نوازنده باس توضیح داد که نام گروه از تابلویی در یک ساختمان گرفته شده است. این می گفت که چگونه برخی از دفترها 'درها پایین' هستند، و آنها عدد سه را اضافه کردند تا آن را به یک نام جذاب تبدیل کنند. >> اعتبار پیشنهادی :
ادوارد پیرس - اشفورد، کنت، انگلستان