- این آهنگ از زنی که استوارت را در 16 سالگی دفلور کرده بود الهام گرفته شد. در شماره ژانویه 2007 از س مجله ، استوارت گفت: 'مگی می' کمابیش یک داستان واقعی بود ، درباره اولین زنی که با او رابطه جنسی داشتم ، در جشنواره جاز بولیو. '
با شهرت شهرت ، استوارت عصبی بود. او گفت که این دیدار 'در چند ثانیه' به پایان رسید. - نام 'مگی می' در آهنگ نیامده است. راد این عنوان را از 'مگی می' ، آهنگ محلی لیورپول در مورد روسپی خیابان لیم که بیتلز در آهنگ خود قرار داده ، وام گرفته است. بگذار باشد آلبوم
استوارت بازی با کلماتی را که عنوان ایجاد شده دوست داشت ، گاهی اوقات این آهنگ را با گفتن این جمله 'مگی می' معرفی می کرد - گاهی اوقات او را دوست داشت ، گاهی اوقات نه. ' - در خاطرات خود راد: زندگینامه ، استوارت جزئیاتی از تجربه ای که منجر به این آهنگ شد ارائه کرد. استوارت نوشت: 'در 16 سالگی به جشنواره جاز بولیو در جنگل جدید رفتم. من از طریق یک لوله فاضلاب سرریز با برخی از همسایگان خود وارد شده بودم. و آنجا در یک تکه چمن خلوت ، بکارت خود را با یک زن مسن (و بزرگتر) که در چادر آبجو به شدت به سراغ من آمده بود ، از دست دادم. نمی توانم به شما بگویم که چقدر قدیمی تر است - اما آنقدر بزرگ است که از کوتاهی تجربه ناامید شوید.
قابل توجه ، وجود دارد ویدئوی استوارت در جشنواره ، که در جولای 1961 رخ داد. - این آهنگ زمانی جمع شد که استوارت شروع به همکاری با گیتاریست مارتین کویتتنون از گروه Steamhammer کرد. آنها در خانه استوارت در ماسول هیل گردهم آمدند ، جایی که کویتتونون چند آکورد را که گوش راد را می گرفت ، نواخت. هنگامی که او یک ملودی آوازی را از بین می برد ، شروع به خواندن کلمات آهنگ محلی 'Maggie Mae' کرد ، که باعث شد 10 سال قبل از آن ، هنگامی که یک تلاش سریع و کثیف داشت ، به آن روز فکر کند. آنها دمو با استوارت با خواندن خطوط شکستگی ساختند. از آنجا ، او شروع به کار روی اشعار کرد ، یک دفترچه یادداشت را پر از ایده کرد و به داستانی در مورد مردی رسید که عاشق یک زن مسن تر شده بود و اکنون هم گیج شده و هم گیج شده است.
- این اولین ضربه بزرگ در دوران راک با ماندولین بود که بیشتر در موسیقی محلی شنیده می شد. استوارت ابتدا از این ساز در 'باد ماندولین' استفاده کرد ، که یکی از اولین آهنگهایی بود که او برای آلبوم ضبط کرد. او نتایج را دوست داشت ، بنابراین از آن در 'مگی' نیز استفاده کرد.
'مگی می' همچنان بزرگترین موسیقی مبتنی بر موندولین است که تاکنون ثبت شده است ، اگرچه موسیقی اصلی برای پدر خوانده ، که در سال بعد منتشر شد ، ممکن است بیشتر شناخته شود. - هر تصویر یک داستان می گوید سومین آلبوم انفرادی استوارت بود و آلبومی که او را به یک سوپراستار تبدیل کرد. در آن زمان ، او هنوز خواننده اصلی گروه Faces بود و برای این جلسه که در استودیو Morgan Sound در ویلسدن انگلستان برگزار شد ، دو نفر از دوستان خود از آن گروه را آورد: رونی وود (گیتار/بیس) و ایان مک لگان (ارگان). نوازندگان دیگر درامر میکی والر بودند (او فراموش کرد که سنجهای خود را به جلسه بیاورد ، بنابراین بعداً بیش از حد مورد علاقه آنها قرار گرفت) ، گیتاریست مارتین کویتتنتون و نوازنده ماندولین ری جکسون.
این آهنگ به سرعت در استودیو گرد هم آمد و با کمک ماندولین جکسون همراه شد. جکسون برای اجرای آهنگ 'Mandolin Wind' استخدام شده بود ، به همین دلیل در دسترس بود. استوارت از او خواست تا چیزی را که ممکن است برای پایان دادن به آهنگ استفاده کنند پخش کند ، که او آن را درجا بداهه پردازی کرد. - این یک ضربه بزرگ در بریتانیا و آمریکا بود و همزمان در صدر جدول انگلستان و آمریکا قرار گرفت. هر تصویر یک داستان می گوید همچنین آلبوم شماره 1 در دو طرف اقیانوس اطلس بود و او را به اولین هنرمندی تبدیل کرد که آهنگ و آلبوم شماره 1 را در ایالات متحده و بریتانیا به طور همزمان داشت. موفقیت استوارت در انگلستان قابل پیش بینی بود ، زیرا او طرفداران خود را به عنوان یکی از اعضای Faces در آنجا داشت ، اما قبل از شروع 'مگی می' در آمریکا چندان شناخته نشده بود.
- در این آهنگ هیچ کر واقعی وجود ندارد ، اما تغییرات صوتی و ابزاری زیادی برای جذاب نگه داشتن آن وجود دارد. در 5:46 اجرا شد ، این یک چیز عجیب و بدون پتانسیل ضربه تلقی شد و تقریباً آلبوم را ترک کرد. کمپانی ضبط استوارت ، مرکوری ، فکر نمی کرد که این فیلم نیز موفقیت آمیز باشد ، بنابراین از آن به عنوان طرف B تک آهنگ 'Reason To Believe' استفاده کرد. بازیگران دیسکی 'مگی' را بیشتر دوست داشتند ، بنابراین آنها در عوض آن را بازی کردند و مرکوری را مجبور کرد که آن را به عنوان یک آهنگ مجرد قرار دهد. WOKY در میلواکی اولین ایستگاهی بود که تک آهنگ را برگرداند و آن را به عنوان طرف مقابل پخش کرد.
- ری جکسون ، موسیقیدان بریتانیایی که در گروه Lindisfarne نواخت ، ماندولین را روی این آهنگ و چند آهنگ دیگر برای استوارت نواخت. در سال 2003 ، جکسون تهدید کرد که علیه استوارت اقدام حقوقی می کند و ادعا می کند که او به خاطر مشارکت خود شایسته دریافت اعتبار است. جکسون ، که می گوید فقط هزینه استاندارد جلسه 15 پوند را برای کار خود پرداخت ، اظهار داشت: 'من متقاعد شده ام که سهم من در' مگی می '، که در مراحل اولیه کار من اتفاق افتاد ، زمانی که من تازه به خاطر کارم مشهور شدم. با Lindisfarne ، برای موفقیت رکورد ضروری بود.
استوارت در ضبط های بعدی از جکسون استفاده کرد ، اما تا دهه 80 در مورد گوشت گاو خود با اعتبار آهنگساز چیزی نشنید. پاسخ استوارت (از طریق سخنگو): 'همانطور که همیشه در استودیو اتفاق می افتد ، هر گونه کمک موسیقی او ممکن است در آن زمان به عنوان' کار اجاره 'به طور کامل پرداخت شود.'
اضافه کردن توهین ، اعتبار جکسون در یادداشت های آلبوم است ، که در آن آمده است: 'ماندولین توسط نوازنده ماندولین در Lindisfarne نواخته شد. نام از ذهن من می لغزد. '
جکسون هرگز پرونده را به دادگاه نرساند ، اما تهدید او سهم او را روشن کرد و به تبلیغات هنری او کمک کرد. - 32 ثانیه معرفی گیتار آکوستیک که در نسخه آلبوم ظاهر می شود بعدا اضافه شد. این آهنگ توسط مارتین کویتتونون نوشته و پخش شد و در نسخه های انگلیسی آن به عنوان یک آهنگ جداگانه به نام 'هنری' ذکر شد هر تصویر یک داستان می گوید به این روش استوارت بود که به Quittenton پاداش می داد: بدون توجه به طول ، هر آهنگ در یک آلبوم برای نویسنده حق امتیاز دریافت می کند.
این بخش از نسخه واحد برداشته شد ، که هنوز در ساعت 5:11 پخش شد ، بسیار طولانی تر از اکثر تک آهنگ های موفق. - هنگامی که این بازی به موفقیت رسید ، محبوبیت استوارت از گروهش پیشی گرفت ، بنابراین نمایش های Faces با عنوان 'چهره ها با راد استوارت' معرفی شد و او را در مرکز توجه قرار داد.
- چند سال پس از انتشار این خبر ، استوارت به آمریکا رفت. او در آنجا بسیار خوب کار می کرد ، اما می خواست از مالیات های هنگفتی که انگلیس از سرگرمی های پردرآمد می گرفت جلوگیری کند. این تقریباً همزمان با خروج رولینگ استونز از انگلستان به دلایل مالیاتی بود. آلبوم آنها تبعید در خیابان اصلی اشاره به وضعیت 'تبعید مالیاتی' آنها است.
