- از نظر شعر، این آهنگ به نمایشنامه ویلیام شکسپیر اشاره دارد هملت و به خصوص آرزوی شاهزاده دانمارکی برای تسلیم شدن به میل خود برای انتقام گرفتن از پدرش به قیمت سلامت عقل خود. در پایان آهنگ، نقل قولی مستقیم از نمایشنامه آمده است: 'وای که این گوشت هم آب می شد.'
- این تکآهنگ پرفروش Dream Theater بود، اما در واقع اضافه شدن دیرهنگام به آن بود تصاویر و کلمات آلبوم این مربوط به سابق بود یک بار دیگر! درک اولیور، روزنامهنگار، که با لیبل گروه، Atco، به کار A&R رفته بود. او پس از اینکه گروه را زیر بال خود گرفت، به آنها پیشنهاد کرد که یک آهنگ دیگر برای آلبوم بنویسند، و نتیجه «مرا به زیر بکش». عنوان کاری این آهنگ «پیچ و تاب الیور» برای ادای احترام به درک الیور بود.
- این آهنگ بعد از 8 دقیقه و 11 ثانیه ناگهان به پایان می رسد. پایان ناگهانی از آهنگ The Beatles 'I Want You (She's So Heavy)' از آنها الهام گرفته شده است. جاده ابی آلبوم
- بیشتر اشعار Dream Theater در آن زمان توسط گیتاریست جان پتروچی یا درامر مایک پورتنوی نوشته شده بود، اما آهنگ Pull Me Under در آن آهنگ توسط نوازنده کیبورد آنها، کوین مور، نوشته شده است. این آهنگ بخشی از آلبوم دوم آنها بود، تصاویر و کلمات ، که موفقیت آنها بود - اولین حضور آنها در سال 1989، وقتی رویا و روز متحد می شوند ، یک فلاپ بود. گروه به سرعت طرفداران پرشور طرفداران پروگ متال را افزایش داد و با آلبوم 1994 خود به حرکت خود ادامه داد. بیدار . این آخرین آلبوم آنها با کوین مور بود که درک شرینیان جایگزین او شد.
- آهنگ 'Pull Me Under' که به صورت تکآهنگ منتشر شد، در جدول آهنگهای راک اصلی در رتبه دهم قرار گرفت و به بزرگترین موفقیت گروه تبدیل شد. Dream Theater یک گروه تکنفره نیست، و زمانی که شرکت موسیقی آنها، Atco، درخواست بیشتری مانند آن کرد، با موفقیت مواجه شد.
- موفقیت این آهنگ برای همه اعضای گروه غافلگیر کننده بود. جان پتروچی، نوازنده گیتار، به آلمانی یادآور شد: «این بیش از هشت دقیقه است، هرگز قرار نیست تک آهنگ شود. گیتار و باس . باز هم، آهنگهایی که از رادیو پخش میشد، هیچ شباهتی به Dream Theater نداشتند، اما بنا به دلایلی، باید به جایی که مردم با ایستگاههای رادیویی تماس میگرفتند، چسبیده بود: «آن گروه چیست؟ اوه خدای من! من می خواهم دوباره آن آهنگ را بشنوم.»
او ادامه داد: «و چنین گلولهای برفی شد و رشد کرد، و «مرا به زیر بکش» به یک موفقیت رادیویی تبدیل شد. و به یاد دارم که در آن زمان در نیوجرسی، در ساحل شرقی ایالات متحده زندگی میکردم و رادیو را روشن میکردم و همیشه آن را میشنیدم. احساس باحالی بود.