- درامر Clash ، Topper Headon ، موسیقی و اشعار اصلی را نوشت. جو استرومر ، خواننده ، در مصاحبه ای ادعا کرد که 'نابغه واقعی' Rock The Casbah 'تاپر است. او آهنگ طبل را کوبید. سپس به پیانو و سپس باس دوید. '
طنز غم انگیز در مورد این آهنگ این است که Headon آن را به صورت موسیقی نوشت ، اما به دلیل مشکلات مواد مخدر از گروه اخراج شده بود تا زمانی که این آهنگ در ایالات متحده تبدیل به یک موفقیت بزرگ شد. در واقع ، در موزیک ویدئوی این آهنگ ، Terry Chimes ، درامر اصلی Clash (که به طور موقت جایگزین Headon شده بود ، بازگشت). - جو استرومر تصمیم گرفت شعرهای هیدون را در مسیر دیگری قرار دهد. به گفته Kosmo Vinyl ، مدیر سابق Clash ، کلمات اصلی Headon یک قصیده کثیف برای دوست دخترش بود. وینیل به یاد آورد رولینگ استون اگر او را به درستی به خاطر دارم ، اشعار پورنوگرافی داشت. اشعار بسیار بسیار پورنوگرافی. '
اولین خط شعرهای بازنویسی شده استرومر پیدایش خاصی داشت: مدیر برنی رودز در اوایل ناامید شد راک رزمی جلسات با تمام آهنگ ها به درستی طولانی می شوند (مواردی مانند 'Straight To Hell' و 'Sean Flynn') و در یک جلسه فریاد می زد ، 'آیا همه چیز باید به اندازه راگا باشد ؟!' استرومر گفت رولینگ استون اندکی قبل از مرگش در سال 2002: 'من همان شب به هتل برگشتم و روی ماشین تحریر نوشتم ،' پادشاه به مردان بوگی گفت که باید این راگا را از دست بدهید. ' من به آن نگاه کردم و به دلایلی شروع به فکر کردن در مورد آنچه کسی قبلاً به من گفته بود ، کردم که شما به دلیل داشتن یک آلبوم دیسکو در ایران مورد ضرب و شتم قرار می گیرید. ' این الهام بخش بقیه اشعار بود ، در مورد افرادی که از ممنوعیت فرمانروایی عرب (شریف) در مورد موسیقی دیسکو و 'تکان دادن کاسبه' سرپیچی می کردند. - این بزرگترین ضربه The Clash در ایالات متحده بود و همراه با 'Train In Vain' ، یکی از دو موردی که به 40 برتر رسید. آنها در انگلستان چندین مورد از 40 مورد برتر داشتند.
- 'Casbah' (همچنین به عنوان 'Qasbah' یا 'Kasbah') به مناطق دارای دیوار در بسیاری از شهرهای شمال آفریقا ، به ویژه شهر الجزایر اشاره دارد. اشعار در زبان طنز از اصطلاحات متفاوتی از زبان و فرهنگ عربی ، عبری ، ترکی و سانسکریت استفاده می کنند - در کنار کاسبا ، شریف ها ، بادیه نشینان ، شیخ ، کوشر ، راگا و مینرها نیز در آهنگ وجود دارد.
- در انگلستان این تک آهنگ توسط 'Long Time Jerk' از طرف B پشتیبانی می شد ، ترانه ای که بیشتر توسط پل سایمونون ، نوازنده باسی در مورد دوست دختر سابقش پرل هاربر نوشته شده بود. 'تکان دادن' در هیچ جای دیگری در دسترس نبود تا زمانی که در نسخه گسترده گنجانده شد درگیری فوق العاده بازار سیاه مجموعه نادرها در سال 1993
- ارتش آمریکا هنگام حمله به عراق در سال 1991 از این به عنوان یک فریاد تجمع استفاده کرد. در جریان عملیات طوفان صحرا ، جو استرومر به دلیل سوء تفاهم در مورد احساسات ضد عراق ، از اینکه این آهنگ یکی از درخواست شده ترین آهنگهای رادیو آمریکا بود ، عصبانی بود. (سرنوشت مشابهی برای 'کشتن یک عرب' از The Cure پیش آمد).
- با جلوه های صوتی الکترونیکی و ویدئوی جذاب ، این آهنگ بیش از هر آهنگ Clash دیگری برای آمریکایی ها جذاب بود ، اما نماینده خوبی از گروه نبود. برای بسیاری از جوانان در ایالات متحده ، The Clash به عنوان واردکننده انگلیسی با یک آهنگ جذاب ، شبیه به عزیزان MTV مانند توماس دالبی و گله مرغ دریایی شناخته می شد. در انگلستان آنها به عنوان شورشیان صخره ای راه جدیدی را در پیش گرفتند.
- وقتی این فیلم به یک موفقیت تبدیل شد ، جو استرومر تصمیم به ترک The Clash گرفت. او وقتی گروه ثروتمند و موفقی بود نمی توانست آهنگهای سرکش را توجیه کند. در سالهای اولیه زندگی خود ، هنگامی که آنها در تلاش بودند ، موسیقی آنها صادقانه بود ، اما او احساس کرد که آنها به یک شوخی تبدیل شده اند.
هنگامی که گروه در سال 1985 از هم پاشید ، گمانه زنی شد که برنامه آنها در تمام مدت این بود که پس از فتح آمریکا شکست بخورند ، این موفقیتی بود که 'Rock the Casbah' در کنار 'باید بمانم یا باید من می روم؟ ' - در این موزیک ویدیو یک فرد یهودی عرب و یهودی ارتدوکس اسکن می کند تا با موضوع خاورمیانه همراه شود. قسمت های عرب و یهودی توسط تیتوس منچاکا (شیخ) و کارگردان تئاتر محلی دنیس رازه (یهودی) بازی شد. تیتوس داستان را برای ما تعریف کرد:
ما آن را در سال 1981 در و اطراف آستین ، تگزاس فیلمبرداری کردیم. این چند ماه قبل از راه اندازی MTV بود. در آن زمان ، من دانشجوی جوان بازیگری فیلم بودم (تجربه/آموزش صحنه ای داشتم ، اما کار مقابل دوربین یک جانور متفاوت است). معلم من پسری به نام لورن بیونز بود. یک روز بعد از کلاس او اشاره کرد که برخی از بچه ها از خارج از شهر برای انجام نوعی فیلمبرداری آمده اند. او چیز زیادی در مورد آن نمی دانست ، اما فکر می کرد فرصت خوبی است که جلوی دوربین کار کنم.
بعداً در اتاق هتلشان با آنها صحبت کردم. دون لتس ، یک رشتا از لندن که کارگردانی می کرد ، جان هازارد ، دوربین فیلمبرداری نیویورک ، و شخصی به نام بری بودند ، که بعداً متوجه شدم DP آنها (مدیر تصویربرداری) است. آنها توضیح دادند که آنها با کلش کار می کنند و در یک رسانه جدید به نام 'موزیک ویدئو' کار می کنند که گروه ها از آنها برای ارائه آهنگ برای ضبط شرکت ها و سایر قدرتها استفاده می کنند. آن زمان آنقدر مفهوم خارجی بود که بعد از مصاحبه زیاد به آن فکر نکردم تا اینکه بعداً با آنها تماس گرفتند و گفتند که من را به عنوان بخشی از شیخ می خواهند ، آنها از کنتراست بین قد من (6'3 ') خوششان آمد. و دنیس ، و کنسرت 350 دلار برای یک روز کار پرداخت می کرد. در حال حاضر آنها توجه من را جلب کردند.
این اولین کارگردانی دان بود ، بنابراین او کمی مطمئن نبود که چگونه با بازیگران رفتار کند. اما ، او بسیار خلاق بود و ما به زودی یاد گرفتیم که از دستورالعمل های او آنچه را که در هر صحنه از ما می خواهد دریافت کنیم.
چند یادداشت سریع در مورد فیلمبرداری: صحنه معدن سنگ نزدیک ابتدای جایی که من در حال دویدن هستم - ما آن را حدود 6 بار شلیک کردیم زیرا دان می خواست وقتی در ابتدا از بومیان فرار می کرد ، گرد و غبار از روی شانه های من پرواز کند. فیلم اصلی Raiders که به تازگی اکران شده بود و بسیار خشمگین بود. او مرتباً روی من کثیف می کرد و ما مدام این کار را ادامه می دادیم تا جایی که ، متأسفانه جان و بری به او گفتند که از این فاصله به سادگی قابل مشاهده نیست.
صحنه ای که ما در بزرگراه با خط افق آستین در پس زمینه به هم می ریزیم - جان درب ون را باز کرده بود و ترافیک زیادی پشت سرمان بود. این آبجو واقعی بود که ما در طول روز می نوشیدیم.
برای صحنه پایانی که ما در کنسرت در میان جمعیت می رقصیم - برخی از پانک ها همچنان سعی می کردند راه خود را به داخل ضربه بزنند و دان مجبور شد از نظر فیزیکی او را مهار کند (مانند بازیکن بسکتبال) تا بتوانیم ضربه را دریافت کنیم. (آن مکان از آن زمان برای ساختن پارک خراب شده است).
قبل از نمایش باید کمی با گروه ملاقات کنیم. آنها مرا ساکت و جدی تلقی کردند. هوشیار هم همینطور. جو الی نیز آنجا بود. آن شب ، من در یک مجتمع محلی رگی در آستین به نام Liberty Lunch (که اکنون نیز پاره شده است) با بیونز ، بری و این دو برادر از نیویورک که شاگردان سابق بیونز بودند - در شهر برای جستجوی مکانها برای اولین بار ، در آنجا شرکت کردم. ویژگی که بری برای آنها DP می کرد.
هنگامی که این ویدیو به عنوان اصلی MTV (و بعداً VH1) تبدیل شد ، از برخی بدنامی های آن لذت بردم ، اما همه اینها پس از چند سال به غیر از طرفداران خشمگین گروه (که تعداد زیادی از آنها وجود دارد) آرام شد. به نظرم جالب است که اکنون مانند گذشته ارتباط اجتماعی دارد. شاید بیشتر. همچنین ، امروزه بچه ها دوباره کلش را پیدا می کنند و وقتی من در دانشکده ها هنرنمایی میهمان می کنم ، 'عامل جالب' من بلافاصله ظاهر می شود. هه هه! اوه ، به هر حال ... نام خانوادگی بری؟ سوننفلد. و دو برادر در حال جستجوی مکان ها هستند؟ جوئل و اتان کوئن. فیلم؟ خون ساده .
دنیس رازه ، بازیگر نقش خاخام ، به ما گفت:
یکی از دوستان بازیگر من پیشنهاد داد که برای این فیلمبرداری تست بدهم ، بنابراین در همان شب برای ممیزی به هتل Sheraton رفتم. تقریباً ساعت 8 شب صف طولانی در اطراف گروه ممیزی بچه ها بود و سرانجام حدود ساعت 11 شب من را به اتاق هتل بردند تا با سه نفر که مشغول تصویربرداری بودند ملاقات کنم. تیتوس ، که یکی از دوستان من بود ، نفر بعدی بود ، بنابراین ما با هم وارد شدیم. آنها یک جعبه رونق داشتند که روی آن این آهنگ را که هرگز نشنیده بودم ('Rock the Casbah') پخش کردند و از ما خواستند که آن را بداهه کنیم. ما کمی دور هم می رقصیم و به عنوان دو شخصیت مورد نظر - شیخ و خاخام - تعامل داریم. وقتی کارمان تمام شد به ما گفتند که در محل کار قرار گرفتیم. به ما گفتند ساعت 5 صبح برای آرایش و لباس به آنجا برگردیم!
من مجبور بودم سه لایه پشم سنگین تیره بپوشم و همچنین 'قفل' تقلبی که به ساقهای سینه ام چسبیده بود بپوشم. روز فیلمبرداری به همان اندازه گرم بود که آستین در تابستان می تواند گرم باشد. نزدیک به 100 درجه. آنها ما را با یک ون از مکانی به محل دیگر می بردند و تا اواسط روز ما همچنین با گروهی آشنا شدیم که زیاد با ما ارتباطی نداشتند (و من سرنخی از آنها نداشتم). آنها برای فیلمبرداری یک دوربین فیلم گران قیمت اجاره کرده بودند (اکثر مردم متوجه نیستند که موزیک ویدئوها در فیلم فیلمبرداری شده اند) کارگردان قطعات کوچکی را که من اضافه کردم مانند رقص 'نوازنده روی پشت بام' و تف کردن آبجو در استخر را دوست داشت. او مرا به سرگرمی تشویق کرد و من در احمق بودن مشکلی نداشتم. با گذشت روز ، من آهنگی را که بارها و بارها در هر مکان پخش می کردند ، دوست داشتم. جالبترین کار انجام صحنه با آرماندیلو بود - چه موجود باحالی ، بزرگتر از آن چیزی که فکر می کردم.
ما آن روز طولانی را تا نیمه شب بعد از ضربات کنسرت که کاملاً دیوانه کننده بود به پایان نرساندیم ، زیرا آنها فقط ما را به تماشاگران جلوی صحنه کشاندند و در طول کنسرت ما و گروه را در زمان واقعی شلیک کردند. در آن زمان من عرق کرده بودم ، خسته شده بودم و فقط می خواستم به خانه بروم و بخوابم.
من هرگز فکر نمی کردم چیز دیگری در مورد این ویدئو بشنوم ، اما شش ماه بعد ، دوستان من از ساحل شرقی تماس گرفتند و گفتند که من را در HBO و بعداً MTV دیدم. (من تا دو سال پس از فیلمبرداری هرگز این ویدئو را ندیدم) برای کارمان چند صد دلار حقوق گرفتیم و چون در روزهای اولیه پخش موزیک ویدئوها هیچ باقیمانده ای وجود نداشت ، ما هرگز یک درصد دیگر از موفقیت خود استفاده نکردیم. . با توجه به تعداد دفعاتی که این ویدئو در سال های مختلف پخش شده است ، من و تیتوس مبلغ قابل توجهی را به دست می آوردیم فکر می کنم اگر این ویدیو یک سال بعد فیلمبرداری می شد زمانی که مشخص می شد موزیک ویدیوها مانند تبلیغات تبلیغاتی کار می کنند. - راک رزمی در استودیو Electric Ladyland در نیویورک ضبط شد. تاپر هیدون به یاد آورد موجو مجله نوامبر 2008: 'من نیویورک را دوست داشتم ، این شهر 24 ساعته. (اما) ما آن وحدت را از دست داده بودیم و با هم به عنوان دوست دیگر معاشرت نکرده بودیم و همه در زمانهای مختلف در استودیو حاضر می شدیم و هر زمان که به نظر می رسید چیزهایی می نوشتیم. جلسات قرار بود ساعت دو بعد از ظهر شروع شود ، اگرچه وقتی همه حاضر شدند ساعت هفت بود. من زود به آنجا رسیدم ، و دیگر چه کار می کردم بکنم جز اینکه ایده ای را کنار بگذارم؟ ' این ایده الگوی طبل و آهنگ این آهنگ بود.
- اجراهای زنده این آهنگ غالباً جهت متفاوتی داشت ، زیرا در آن زمان گروه از گرفتن یک نوازنده صفحه کلید در تور منصرف شده بود. این بدان معناست که قسمت پیانو نمی تواند به طور زنده پخش شود و این آهنگ در محیط زنده احساس سنگین تر و همه جانبه تری راک به خود گرفت.
این یک قطعه اصلی زنده از معرفی آن در سال 1982 تا فروپاشی گروه در 1985 بود. جو استرومر آنقدر به این آهنگ افتخار می کرد که یکی از آهنگهای کلش بود که او به طور زنده با گروه انفرادی خود ، The Mescaleros (که در واقع پخش کننده صفحه کلید!).
