- این آهنگ درباره پسری است که به دلیل مخالفت دو کشیش می خواهد پدرش را در دریا دفن کند. این یک طنز آیینی است - کاهنان فکر می کنند که مرد باید مطابق با اعمالشان دفن شود.
- پدر استینگ اندکی قبل از نوشتن این آهنگ درگذشت و قفس های روح آلبوم حاصل غم او بود. استینگ نوشت متن ترانه از استینگ ما رابطه سختی داشتیم و مرگ او بیشتر از آن چیزی که تصور می کردم ضربه ای به من زد. احساس می کردم از نظر عاطفی و خلاقانه فلج، منزوی و ناتوان بودم. من فقط احساس بی حسی و خالی بودن می کردم، گویی شادی از زندگی من بیرون رفته است.
وی افزود: در زادگاهم و تاریخ آن، تصاویر قایق و دریا و کودکی ام در سایه کارگاه های کشتی وسواس گرفتم. - این موسیقی بر اساس یک سوئیت سل از باخ ساخته شده است.
- استینگ از رودخانه برای نشان دادن تداوم استفاده کرد. تمدن ها و سازه ها می توانند به پایان برسند، اما رودخانه ها همیشه وجود دارند. او در یک سخنرانی پذیرش وقتی که توسط زادگاهش نیوکاسل تجلیل شد، توضیح داد:
من با دیدن آن رودخانه [رود تاین] به دنیا آمدم. از میان رگ های من می گذرد، همان قدر که در چشم انداز رویاهای من می گذرد. در بسیاری از آهنگ‌های من این یک مضمون تکراری است: «در تمام این مدت رودخانه بی‌پایان به سمت دریا روان بود». من آن آهنگ را در مورد زمان مرگ پدرم نوشتم، با این ایده که زندگی یک انسان ممکن است به پایان برسد، اما رودخانه ادامه دارد، همانطور که ما که مانده ایم باید ادامه دهیم. - بیشتر تصاویر، از جمله کشیشان، اسب‌های شایر و کشتی، بر اساس چیزهایی هستند که استینگ در زمان رشد با آنها مواجه شده است.
- استینگ پس از مطالعه فرهنگ هایی که مردگان خود را در قایق ها دفن می کنند و قرار است آنها را به زندگی پس از مرگ ببرد، به موضوع دفن در دریا علاقه مند شد.
- ملانی گریفیث در این ویدئو به همراه همسر استینگ، ترودی استایلر حضور دارد. آنها نقش خدمتکاران فرانسوی را بازی می کنند. گریفیث در سال 1988 با استینگ در فیلم بازی کرد دوشنبه طوفانی .
این کلیپ توسط الکس پرویاس کارگردانی شد و پر از شخصیت های دیوانه زیادی در یک کشتی اقیانوس پیمای ساختگی بود. در پایان، استینگ از حد خارج می شود. - استینگ از این برای باز کردن بیشتر برنامه های خود استفاده کرد قفس روح تور
- استینگ از این عنوان برای آلبوم کنسرت خود در سال 2001 استفاده کرد. این نمایش در 11 سپتامبر، روز حملات تروریستی به آمریکا در ایتالیا ضبط شد. پخش اینترنتی برنامه ریزی شده پس از یک آهنگ کشیده شد، اما کنسرت با لحنی غم انگیز ادامه یافت.
- استینگ این را در نرماندی نوشت در حالی که در اتاقی بود که مارسل پروست رمان‌نویس زندگی می‌کرد. او گفت ایندیپندنت 'باشه، من در اتاق پروست هستم، یادآوری چیزهای گذشته و همه اینها، درست، نشستند و به دریا نگاه کردند. چند تصویر نوشتید، کمی تداعی آزاد، و سپس پس از مدتی ایده ای از یک ساختار پیدا می کنید. ترانه سرایی همیشه یک روند معجزه آسا بوده که فوق العاده راضی کننده است و من لزوماً نمی دانم چگونه انجام می شود. و برای من، در واقع با فرکانس کمتر و کمتری اتفاق می افتد. که ترسناک است، فکر می کنم.
- همراه با «جزیره روح» و «وقتی می رقصیم»، این یکی از سه آهنگ منتشر شده قبلی بود که استینگ در موزیکال خود در سال 2014 گنجاند. آخرین کشتی ، که الهام گرفته از دوران کودکی او بود که در یک جامعه کشتی سازی بزرگ شد. استینگ که تمام موسیقی این نمایشنامه را نوشته بود، چند ماه پس از افتتاح آن به گروه بازیگران تولید برادوی پیوست.
