- این بیانگر احساسات هر کسی است که کسی را که واقعا دوستش داشته است از دست داده است. کارلتون در مورد اینکه چگونه برای بودن با آن شخص یا حتی برای دیدن آنها دست به هر کاری می زد آواز می خواند. این در مورد شخصی است که به دلیل دردی که از دست دادن خود می کشد، در دنیایی دست نخورده است. >> اعتبار پیشنهادی :
مگان اندرسون - واترتاون، SD - این نامزدی جایزه گرمی هم برای ضبط سال و هم برای آهنگ سال شد، اما مانند هر چیز دیگری در آن سال، هر دو را به «نمی دانم چرا» نورا جونز شکست داد. کارلتون این کار را در نمایش اجرا کرد.
- این آهنگ به طور برجسته در فیلم 2004 به چشم می خورد جوجه های سفید با بازی Shawn و Marlon Wayans در نقش ماموران FBI که در نقش دختران سفیدپوست مخفیانه می روند. وقتی «هزار مایل» پخش می‌شود، مأموران تقریباً در ماشینی با چند جوجه سفید واقعی سوار می‌شوند و آن‌طور که هر دختر سفیدپوستی باید کلمات را نمی‌داند. بعداً در فیلم متوجه می‌شویم که این آهنگ مورد علاقه یکی دیگر از شخصیت‌های فیلم است که اتفاقاً یک سیاه پوست بزرگ (تری کرو) است. این فیلم توسط منتقدان رد شد و نامزد دریافت جایزه تمشک طلایی بدترین فیلم شد، اما برخی از مردم فیلم را دوست دارند و افراد زیادی آن را هم در سینماها و هم در نمایش های تلویزیونی متعدد آن دیدند.
وقتی Songfacts با ونسا کارلتون در سال 2011 صحبت کرد، از او پرسیدیم که در مورد آهنگش در فیلم چه احساسی دارد. او گفت: به نظر من خنده دار بود. اون بچه ها هم واقعا خوبن من در پشت صحنه با آنها برخورد کردم و آنها از من پرسیدند که آیا می توانند از آن استفاده کنند. آنها مثل طرفداران هستند، آنها بسیار ناز هستند. اما صحنه ای که در آن بود خنده دار بود. وقتی از او پرسیدیم که در مورد استفاده از این آهنگ به عنوان سرود دختران سفیدپوست چه احساسی دارد، او پاسخ داد: 'اگر آن را دیده اید، این پیام آن نیست.' این طوری نیست که آن را به فیلم وصل کنند. این در واقع آهنگ مخفی آن شخص بزرگ و سیاه‌پوست در خودروی شاسی‌بلند است، مانند مربای او. اما طنز ماجرا این است که مردم آن را با یک دختر سفیدپوست در حال نواختن پیانو مرتبط می دانند. این مانند مرم مخفی او است، بنابراین می‌تواند تمام آن ژانرهای خرد را تحت فشار قرار دهد و شما نمی‌توانید مشخصاتی را مشخص کنید که چه کسی آهنگ را دوست دارد. این چیزی بود که آنها در آن صحنه نشان می دادند. و من واقعاً آن را خیلی دوست داشتم.'
به گفته تری کروس، او آهنگ را حفظ کرده و در اولین برداشت صحنه را میخکوب کرده است. - این آهنگ به سبک کاپلا توسط بازیگران در طول فیلم پوشش داده شد Pitch Perfect 2 .
- کانیه وست این آهنگ را در لیست پخش مشهور iTunes خود قرار داد. او گفت: «این باید آهنگ سفیدی باشد که همه سیاه‌پوستان دوست دارند، می‌دانید که هر سال آهنگی وجود دارد که سیاه‌پوستان آن را دوست دارند و این همان است. من عاشق تنظیم های زهی هستم.
- ونسا کارلتون پس از ساختن ریف پیانوی این آهنگ در تابستان 1998 در خانه پدر و مادرش در فیلادلفیا، شعر را نوشت. او در یک نشان داد مستند معاون او کلماتی را در مورد یک دانش آموز جویلیارد نوشت که در حین تحصیل در مدرسه باله آمریکایی به او علاقه داشت.
با این حال، عشق او بی نتیجه بود. کارلتون گفت: من هرگز با این شخص صحبت نمی کنم. من خیلی خجالتی بودم. من می‌گفتم: 'هیچ راهی برای خلقت خدا وجود ندارد که این اتفاق بیفتد.' - کارلتون از افشای نام سوژه خودداری کرد معاون زیرا او اکنون یک 'بازیگر مشهور' است، اما افشای او باعث حفاری رسانه های مختلف از جمله پاپ کراش ، که تعدادی از معدود بازیگران برجسته ای را که در اواسط دهه 90 فارغ التحصیل شدند یا در جویلیارد حضور داشتند را فهرست کرد. هر یک از وس بنتلی، کریستین کامارگو، دیوید کنراد، آلن تودیک یا گلن هاورتون می‌تواند یک موزه اسرارآمیز باشد.
