- این آهنگ در مورد چگونگی شهرت است. بووی در مصاحبه ای در سال 2003 نظرات خود را در مورد این موضوع بیان کرد اجرای ترانه سرا مجله: «البته خود شهرت به جز یک صندلی خوب در یک رستوران، هیچ چیز دیگری برای شما به ارمغان نمی آورد. این باید تا به حال کاملاً شناخته شده باشد. من فقط تعجب می کنم که چگونه شهرت به عنوان همه چیز در نظر گرفته می شود و همه چیز به پایان می رسد، و چه تعداد از این بچه های خردسالی که در بین مردم به شدت تحت فشار قرار می گیرند، با این ایده صحبت کرده اند که هر چیزی که برای مشهور شدن لازم است، درست است. این یک وضعیت غم انگیز است. هر چقدر هم که فکر می کنم ما در نسل من بودیم مغرور و جاه طلب بودیم، فکر می کنم ایده این بود که اگر واقعاً کار خوبی انجام دهی، مشهور می شوی. تاکید بر شهرت خود چیز جدیدی است. حالا دیگر، برای مشهور شدن باید کاری را که لازم است انجام دهید، که اصلاً یکسان نیست. و بسیاری از آنها را با این احساس خالی رها خواهد کرد. باز هم، نمی‌دانم این اتفاق خواهد افتاد یا نه، زیرا فکر می‌کنم بسیاری از آنها واقعاً کاملاً راضی هستند. من چند شخصیت را در انگلستان می شناسم که اساساً به شهرت معروف هستند. آنها در ابتدا از دنیای پاپ بیرون آمدند، اما از اینکه همه جا عکس می‌گیرند و بچه‌هایشان را نشان می‌دهند بسیار خوشحال هستند و این برای آنها یک حرفه است. حرفه ای مثل حضور در آنجا و آمدن و گفتن 'بله من هستم، آن دختر یا پسر معروف' (می خندد). این مانند 'چه می خواهید؟' این خیلی وارهول است. به همان اندازه خالی است. و این برای من یک نگرانی بزرگ است. من فکر می کنم که کارهای وحشتناکی برای صنعت موسیقی انجام داده است. زباله های زیادی وجود دارد، بیرون رانده شوید.
- جان لنون در نوشتن این آهنگ کمک کرد - او این عنوان را مطرح کرد و همچنین قطعات پس زمینه 'شهرت' را با صدای بلند خواند. آنها کار روی آهنگ را زمانی شروع کردند که بووی لنون را به استودیو دعوت کرد و لنون در یک جلسه جم، گیتار ریتم نواخت که منجر به این آهنگ شد. بووی کمتر از یک سال قبل در مهمانی ای که الیزابت تیلور برپا کرده بود، لنون را ملاقات کرد. لنون یکی از بت های بووی بود و آنها دوستان خوبی شدند.
- بووی اغلب با لنون صحبت می کرد که چگونه شهرت بخش هایی از زندگی آنها را از بین برد. در همان مصاحبه، بووی گفت: «ما در مورد مدیریت صحبت می‌کردیم و به نوعی از آن بیرون آمد. او به من می گفت: 'تو را مدیر فعلی ات می زند' (می خندد). این اساساً خط بود. و جان کسی بود که من را به این ایده باز کرد که همه مدیریت ها مزخرف هستند. اینکه چیزی به نام مدیریت خوب در راک اند رول وجود ندارد و باید سعی کنید بدون آن این کار را انجام دهید. به تحریک جان بود که من واقعاً بدون مدیران این کار را انجام دادم و شروع کردم به وادار کردن افراد برای انجام کارهای خاص برای من، به جای اینکه خودم را برای همیشه به یک پسر ببندم و از او بخواهم بخشی از هر چیزی را که من به دست می‌آورم بردارد. معمولا، یک قطعه بسیار بزرگ، و او را واقعا خیلی انجام نمی دهد. بنابراین، اگر لازم بود کار خاصی انجام شود، یک نفر را می‌آورم که در آن زمینه تخصص داشته باشد، و آنها به صورت تک شغلی برای من کار می‌کنند و ما به مبلغ مورد توافق می‌رسیم. و من شروع به درک کردم که اگر باهوش باشی، به نوعی ارزش خود را می‌دانی، و اگر خلاق باشی، می‌دانی چه کاری می‌خواهی انجام دهی و در این راه به کجا می‌خواهی بروی. این مدیر قرار است چه کار اضافی برای شما انجام دهد؟ گمان می‌کنم در قدیم، این [با صدای هوکی نیویورکی] بود: «بهت استراحت بده!» (می خندد). حتی نمی دانم مدیران باید چه کار کنند. من فکر می کنم اگر شما حتی اندکی از هوش داشته باشید، خواهید دانست که آن چه هستید و به کجا می خواهید بروید. وقتی این را بدانید، فقط افراد خاصی را برای مشاغل تخصصی وارد می کنید. شما مجبور نیستید در نهایت زندگی خود را به یک احمق که فقط آنجاست و به نوعی کت‌ها را در دست گرفته است، امضا کنید.
- کارلوس آلومار، گیتاریست بووی، ریف گیتار را ارائه کرد. این آهنگ بر اساس آهنگی به نام 'Foot Stompin' از The Flares بود که بووی در یک تور اجرا می کرد. آلومار به یاد می آورد: «در موسیقی فانک، کاری که می خواهید انجام دهید این است که حفره های زیادی را از بین ببرید. موجو مجله ساز این آهنگ، 'فضای کمی برای کسی گذاشت تا بتواند در آن برقصد. لنون گیتار آکوستیک زد و ما آن را برعکس کردیم و این صدای مکشی است که در ابتدا می شنوید.'
او ادامه داد: «سپس ما ریورب بزرگی روی ریف دیوید زدیم. 'مثل رفتن به یک مرکز تفریحی وقتی خالی است، آمپلی فایر و گیتار خود را بردارید - و آن اتاق را پر کنید.' - این اولین موفقیت بزرگ بووی در آمریکا و همچنین اولین موفقیت او بود که در ایالات متحده بهتر از بریتانیا بود. او قبل از این چند موفقیت در بریتانیا داشت، از جمله 'شوغیان شورشی'، 'زندگی در مریخ' و 'سگ های الماس'.
- بووی: شهرت می تواند مردان جالب را به خود جذب کند و حد وسط را بر آنها تحمیل کند.
- این در استودیو Sigma Sound در فیلادلفیا ضبط شد، جایی که بسیاری از آثار کلاسیک روح دهه 70 ساخته شدند. بووی می خواست آلبوم حسی ریتم اند بلوز داشته باشد و صدایی که خلق کرد را 'روح پلاستیکی' نامید.
- بووی در پایان چیزی را زمزمه می کند. شایعه شده است که یا 'درد زیادی به ارمغان می آورد' یا 'احساس همجنس گرایی، احساس همجنس گرایی' است.
- بووی این و «سال طلایی» را اجرا کرد قطار روح در قسمتی که در 4 نوامبر 1975 پخش شد، او را به یکی از اولین هنرمندان سفیدپوست تبدیل کرد که در این برنامه ظاهر شد. ظاهراً بووی قبل از اینکه اعصاب خود را آرام کند چند نوشابه خورده است.
- این به عنوان یک نسخه تکنو برای این ریمیکس شد زن زیبا موسیقی متن. دوباره عنوان 'شهرت 90' شد. این نسخه نیز در آلبوم قرار گرفت تغییرسبووی زمانی که دوباره منتشر شد
- در پایان این آهنگ، 'شهرت' 23 بار تکرار می شود که هر 'شهرت' یک نت متفاوت است. تکرار 'شهرت' چهار اکتاو شگفت انگیز را در بر می گیرد. >> اعتبار پیشنهادی :
آنابل - یوجین، OR - در یکی از اولین حضورهای تلویزیونی بووی در ایالات متحده، او این کار را انجام داد نمایش شر در سال 1975 >> اعتبار پیشنهادی :
برتراند - پاریس، فرانسه - زمانی که این آهنگ نوشته شد، بووی با MainMan Records و Tony DeFries قرارداد داشت. پس از چندین تور، پول بد مدیریت شد و بووی مجبور به بازپرداخت مخارج بدهکار شد. بووی این آهنگ را در پاسخ به کل مصیبت مالی نوشت. مدت زیادی بعد، بووی به پیشنهاد جان لنون DeFries را اخراج کرد. >> اعتبار پیشنهادی :
توماس - ماریون، IN - مهندس ادی کرامر به یاد آورد بریده نشده : داستان این است که کارلوس آلومار داشت ریف را پارازیت می کرد که به 'شهرت' تبدیل شد و بویی وارد شد و گفت: 'اوه، من آن را می خواهم' و این روند شروع شد.
- ریمیکس 'Fame '90' نیز در تریلر 1995 استفاده شده است کپی کردن همانطور که قاتل قربانی خود را در یک کافه همجنس گرایان نمی پذیرد.
- پایان ترانه با صدای جغجغه یک ویبراسلپ، یک ساز کوبه ای متشکل از یک سیم سفت که یک توپ چوبی را به یک جعبه توخالی پر از دندانه های فلزی متصل می کند، برجسته می شود. قبل از «شهرت»، در «تنف سبز» از لیمون پیپرز و «همه در کنار برج مراقبت» از جیمی هندریکس اکسپرینس حضور داشت.
