- 'جیگی' اصطلاحی است به معنای باحال و شیک بودن. اغلب با سبک لباس پوشیدن همراه است و در متن این آهنگ به معنای رقصیدن موثر و همچنین ایجاد نام برای خود است. همچنین اصطلاحی برای سکس شد.
این آهنگ توسط تیمی از ژان کلود اولیویه و ساموئل بارنز که با نام Poke & Tone شناخته می شدند تولید شد. Poke بعد از اینکه تیم مسیر را کنار هم گذاشت، عنوان را به دست آورد. او گفت: 'گفتم باید اسمش را بگذاریم 'Gettin' Jiggy Wit It' و شروع به انجام این رقص زیبا کردم. عنوان ماندگار شد، و زمانی که آهنگ به یک موفقیت بزرگ تبدیل شد، «جیگی» از زبان محلی خیابانی به فرهنگ لغت محبوب جهش کرد. - این نمونه ضرب آهنگ 'او بزرگترین رقصنده' توسط Sister Sledge (1979) و قلاب 'na-na-na-na-na-na-na-na' از آهنگی به نام 'Sang and Dance' توسط بار است. -کیز (1970). همچنین شامل برخی از عناصر شعری از آهنگ 1980 'Love Rap' توسط Spoonie Gee و The Treacherous Three (قسمت 'به سمت شرق به غرب... بله بله همه' است.
با تشکر از نمونه ها و درون یابی، 12 نویسنده مختلف به عنوان آهنگساز در 'Gettin' Jiggy Wit It' معرفی شدند. در اینجا تفکیک است:
هفت نفری که «آواز و رقص» را نوشتند، که شش عضو بار کیز بودند (جیمز الکساندر، بن کولی، لری دادسون، ویلی هال، هاروی هندرسون و وینستون استوارت) به علاوه دیوید پورتر، ترانه سرای Stax Records.
برنارد ادواردز و نیل راجرز که 'او بزرگترین رقصنده است' را نوشتند. آنها بنیانگذاران گروه شیک بودند. راجرز در سال 2013 پس از کار بر روی آلبوم دفت پانک، از یک زندگی مجدد لذت برد. حافظه های دسترسی تصادفی .
جو رابینسون که رکورد Sugarhill را به همراه همسرش سیلویا اداره می کرد. رابینسون 'Love Rap' را برای Spoonie Gee نوشت که با این لیبل قرارداد بسته بود.
ساموئل بارنز که نیمی از تیم سازنده Poke & Tone بود که این آهنگ را تولید کرد.
ویل اسمیت که متن ترانه ها را نوشت. - اشعار 'از زمانی که من مانند جورج و ویزی بالا رفتم' اشاره ای به برنامه تلویزیونی است جفرسون و آهنگ تم نمایش، 'Movin' On Up'. ویل اسمیت مطمئناً کم‌کم‌هایش را می‌شناخت - او در یکی از آنها بازی کرد شاهزاده تازه بل ایر برای شش سال.
- اسمیت برای این آهنگ برنده جایزه گرمی بهترین اجرای رپ انفرادی شد. سال قبل، او همان جایزه را برای 'مردان سیاه پوش' دریافت کرد، که اولین آهنگ او توسط Poke & Tone و اولین انتشار او بدون دی جی Jazzy Jeff بود.
- به گفته برخی منابع، این آهنگ پاپ رپ توسط ناس خواننده رپ نیویورکی نوشته شده است. نام او در اعتبارات رسمی ذکر نشده است، اگرچه او در دو مورد دیگر ذکر شده است سبک ویلی بزرگ آهنگ‌ها: 'تعقیب برای همیشه' و 'بله بله بله'.
ناس سهم کوچک خود را در سال 2014 در Reddit AMA توضیح داد: 'من با ویل در استودیو معاشرت کردم.' و به نوشتن آن نگاه کردم. این یک جلسه استودیویی سرگرم کننده بود و من یک یا دو یا سه خط به او گفتم. آنقدرها هم جدی نبود ویل اسمیت آن آهنگ را نوشت. - این موزیک ویدیو که توسط هایپ ویلیامز کارگردان کهنه کار هیپ هاپ («باران (سوپا دوپا مگس)» میسی الیوت، «من باور دارم می‌توانم پرواز» اثر آر. کلی)، در سراسر نوار لاس وگاس فیلمبرداری شد. در سال 1998 جایزه MTV Video Music را برای بهترین ویدیو رپ دریافت کرد.
