- این آهنگ درباره روبین 'طوفان' کارتر ، بوکسوری است که 19 سال در زندان به دلیل قتل دیلن احساس کرد که مرتکب نشده است.
پرونده کارتر پیچیده است و پر از اشتباهات قانونی است. در 17 ژوئن 1966 ، سه سفیدپوست در یک بار در پترسون ، نیوجرسی به نام کباب لافایت کشته شدند. شاهدان دو مرد سیاه پوست را قاتل توصیف کردند. پلیس کارتر و دوستش جان آرتیس را که سیاه پوست بودند ، کشاند ، اما در غیر این صورت با توصیف قاتلان مطابقت نداشت. آنها آزاد شدند و کارتر کار بوکس خود را از سر گرفت و در 6 اوت در یک مبارزه شکست خورد ، اما دو ماه بعد او و آرتیس متهم به قتل شدند.
این پرونده به شهادت آرتور بردلی و آلفرد بلو ، دو مرد سفیدپوست با سوابق کیفری وابسته بود که مدعی بودند هنگام مشاهده تیراندازی در راه سرقت از یک کارخانه بوده اند و کارتر و آرتیس قاتلان بوده اند. کارتر به 30 سال حبس تعزیری محکوم شد. آرتیس 15 نفر جان گرفت. بردلی و بلو برای جرایم خود مجازات تخفیف گرفتند.
در زندان ، کارتر بی وقفه کار می کرد تا داستان خود را در تلاش برای کسب آزادی خود بیان کند. بسیاری با هدف او ابراز همدردی کردند ، از جمله نویسنده ای که در انتشار زندگینامه خود به او کمک کرد ، دور شانزدهم: از مدعی شماره 1 تا شماره 45472 ، که در سال 1974 منتشر شد. کارتر نسخه ای را برای دیلان ارسال کرد ، که آن را خواند و کار خود را آغاز کرد ، این آهنگ را درباره او نوشت و در تور Rolling Thunder Revue 1975 خود برای او پول جمع آوری کرد.
بلافاصله پس از انتشار کتاب کارتر ، بردلی و بلو داستانهای خود را تغییر دادند و ادعا کردند که آنها مجبور به شهادت شده اند. در سال 1976 ، محکومیت کارتر و آرتیس لغو شد ، اما ماه ها بعد دوباره در دادگاه دوم محکوم شد. در سال 1985 ، پرونده به دادگاه عالی رسید و این بار کارتر و آرتیس برای همیشه تبرئه شدند. کارتر در 20 آوریل 2014 در 76 سالگی درگذشت. سابقه حرفه ای بوکس او 27-12-1 بود. - دیلن در 7 دسامبر 1975 در زندان از کارتر دیدن کرد و روز بعد بیش از 100000 دلار برای دفاع کارتر در کنسرت مدیسون اسکوئر گاردن با کنسرت Rolling Thunder Revue خود جمع آوری کرد که در آن جوآن بایز ، جونی میچل و روبرتا فلاک حضور داشتند. در 25 ژانویه 1976 ، دیلن و Revue وی کنسرت خیریه دیگری به نام Hurricane II را در Astrodome برگزار کردند ، جایی که استیوی واندر و ایزاک هیز به آنها پیوستند.
- دیلن این آهنگ را با ژاک لوی ، کارگردان برجسته تولیدات صحنه ای برادوی که اشعار را نیز نوشت ، از جمله برای آهنگ The Byrds 'Chestnut Mare' نوشت. لوی همه آهنگها را به جز دو قطعه در آن نوشت میل آلبوم
- منابع دیلن برای داستانی که او در آهنگ می گوید کتاب کارتر و بریده های خبری در مورد این پرونده بود. او آزادی های زیادی را در مورد اشعار دریافت کرد ، از جمله بیشتر دیالوگ ها ، که برای اسکن آهنگ لازم بود. به طور غیر معمول ، او از نام واقعی افراد درگیر استفاده کرد:
پتی ولنتاین ، که 'متصدی بار را در حوض خون می بیند.' او شاهد بود که بالای نوار محل تیراندازی ها زندگی می کرد. آرتور بردلی و آلفرد بلو نیز با نام ذکر شده اند. - وکلای کلمبیا رکوردز دیلن را مجبور کردند برخی از اشعار را تغییر دهد تا از شکایت جلوگیری شود. در اصل ، او بخشی را در اختیار داشت که بلو و بردلی در حال سرقت اموال قربانیان تیراندازی بودند ، که آنها متهم نبودند.
- در سال 1976 ، پتی ولنتاین از دیلن به دلیل افترا شکایت کرد و ادعا کرد که دچار ناراحتی احساسی شده است زیرا در این آهنگ از او نام برده شده و به عنوان یک دروغگو به تصویر کشیده شده است. دیلن در پاسخ گفت که توصیفات وی دقیق بوده و یکی از دلایلی که او را در آهنگ قرار داده این است که او نام زیبایی دارد و به گفته او 'یک تکه نخ است که آهنگ را در کنار هم نگه می دارد.' پرونده در نهایت رد شد.
- اسکارلت ریورا در این قطعه ویولن می نواخت. او در ادامه چندین آلبوم در سبک سلتیک و سبک های دیگر ضبط کرد.
- کارتر موضوع فیلم 1999 بود طوفان ، خیره دنزل واشنگتن به عنوان بوکسور. این آهنگ در فیلم ظاهر می شود.
- این آهنگ 8:33 پخش می شود. برای تک آهنگ ، آهنگ به دو قسمت تقسیم شد ، 'Hurricane (قسمت 1) ، 3:45 به عنوان طرف A و' Hurricane (part 2) 'به عنوان B در 4:57 پخش شد. سمت A ، ویرایشی است که معمولاً در رادیو پخش می شود.
- پس از پایان تور Rolling Thunder Revue در سال 1976 ، دیلن دیگر هرگز این آهنگ را زنده پخش نکرد. هنگامی که روبین کارتر در آن سال به زندان بازگشت ، دیلن به کار خود ادامه نداد.
- خط 'He ain't no gentleman Jim' اشاره ای به 'Gentleman' Jim Corbett ، بوکسور سفیدپوست در دهه 1800 دارد که به اخلاقش معروف است.
- کاورهای این آهنگ بسیار کم بوده است. یکی از برجسته ترین آثار آنی دی فرانکو است که آن را در آلبوم 2000 خود قرار داد ست چرخش .
- این در یک صحنه معروف در فیلم 1993 بازی می کند گیج و گیج جایی که وودرسون (متیو مک کانهی) در حال حرکت آهسته در یک سالن استخر است (مناسب دوران است - فیلم در سال 1976 تنظیم می شود). همچنین در سال 2008 نشان داده می شود پسر خانواده قسمت 'مک استروک'
