- نیل دایموند این آهنگ را نوشته است. او اولین موفقیت بزرگ خود را در اوایل سال 1966 با 'گیلاس ، گیلاس' انجام داد ، که مورد توجه دونکرشنر قرار گرفت ، که به دنبال مطالبی برای The Monkees بود. کیرشنر در 'من یک معتقد هستم' فروخته شد و به عنوان بخشی از این قرارداد ، به Diamond اجازه داد تا آهنگ را نیز ضبط کند. نسخه الماس در آلبوم 1967 او منتشر شد فقط برای شما . نسخه Monkees از قرار گرفتن در سریال های تلویزیونی خود سود برد.
- این دومین تک آهنگ The Monkees بود ، پس از 'Last Train To Clarksville'. در فصل اول برنامه تلویزیونی آنها منتشر شد.
- Monkees با این آهنگ می خواند ، اما هیچ ساز نمی نواخت. تهیه کنندگان از نوازندگان سشن استفاده می کردند زیرا مطمئن نبودند که The Monkees می تواند مانند یک گروه واقعی بنوازد. این موضوع به یک بحث بزرگ تبدیل شد ، زیرا گروه برای پخش آهنگهای خود مبارزه می کرد.
- میکی دولنز ، درامر Monkees ، خواننده اصلی این آهنگ بود. دولنز همچنین خواننده های اصلی در 'Pleasant Valley Sunday' ، 'Mary Mary' و '(I'm not Your) Steppin 'Stone' بود.
- نیل دایموند قصد داشت این آهنگ را هنرمند کانتی ادی آرنولد ضبط کند ، و وقتی دان کرشنر مجری ضبط آهنگ آن را به The Monkees واگذار کرد ، شگفت زده شد.
- مایکل نسمیث ، گیتاریست گروه Monkees ، اعتقاد نداشت که این موفقیت خواهد بود و از تهیه کننده ، جف بری ، شکایت کرد ، 'من ترانه سرا هستم ، و این هیچ موفقیتی نیست.' جف بری او را از حضور در استودیو منع کرد در حالی که میکی دولنز خواننده اصلی وی را ضبط می کرد.
- نسخه جلد Smash Mouth در فیلم 2001 نشان داده شد شرک و به شماره 25 در ایالات متحده رفت. Diamond آهنگ 'You Are My First One' را برای آلبوم بعدی Smash Mouth نوشت.
لیندا - اودناارد ، بلژیک - موجو مجله ژوئیه 2008 از نیل دایموند پرسید که آیا او از موفقیت Monkees با این آهنگ در شرایطی که کار ضبط خود او کمتر موفقیت آمیز بود ، ناراضی است. او پاسخ داد: 'من هیجان زده بودم ، زیرا در قلب من هنوز آهنگساز بودم و می خواستم آهنگ هایم در نمودارها قرار گیرد. این یکی از آهنگهایی بود که قرار بود در اولین آلبوم من قرار بگیرد ، اما دنی کرشنر ، که موسیقی اصلی آنها بود ، 'Cherry، Cherry' را در رادیو می شنود و می گوید: 'وای ، من چنین آهنگی را برای The Monkees می خواهم! ' او با تهیه کنندگان من ، جف بری و الی گرینویچ تماس گرفت - 'سلام ، آیا این بچه دیگر ندارد؟' و آنها چیزهایی را که برای آلبوم بعدی بریده بودم به او زدند و او 'من یک مومن' ، 'کمی من ، کمی تو' و 'نگاه کن (فردا اینجا می آید)' را انتخاب کرد ، و آنها برخی از آنها را انتخاب کردند بازدیدهای بزرگ اما رئیس شرکت ضبط موسیقی من دچار ترس شد. او از پشت بام عبور کرد زیرا احساس می کرد که من رکوردهای شماره 1 را به گروه دیگری هدیه داده ام. من نمی توانستم کمتر مراقبت کنم زیرا مجبور بودم اجاره خانه را بپردازم و The Monkees رکورد می فروختند و برای سوابق من پولی دریافت نمی شد. '
- این آهنگ پیش فروش 1،051،280 نسخه داشت و ظرف دو روز پس از انتشار طلا شد.
- رابرت وایت ، خواننده و ترانه سرای بریتانیایی و عضو موسس سافت ماشین در سال 1974 با انگلستان شماره 29 را در بریتانیا کسب کرد نسخه جلد شدید . در اجرای او اندی سامرز (بعدها از پلیس) با گیتار ، و درام توسط نیک میسون از پینک فلوید ، که تهیه کننده ضبط بود ، حضور داشت.
وایت گفت س مجله ای که می خواست با جلد خود به نکته ای توجه کند. او گفت: 'من با داشتن طرفدارانی که می گفتند' موسیقی شما بسیار بهتر از آن موسیقی پاپ پیش پا افتاده است 'بسیار ناراحت بودم. 'به نظر می رسد چیزی سوسیالیستی باشد اما موسیقی پاپ موسیقی مردم است. این موسیقی عامیانه عصر صنعت است. اگر به فرهنگ عامه احترام نمی گذارید. شما به مردم احترام نمی گذارید ، در این صورت نظر سیاسی شما ارزش چندانی ندارد. ' - دولنز خاطرات دردناکی از اجرای این تور دارد. به معنای واقعی کلمه دردناک است. او گفت هفته نامه سرگرمی در سال 2016. 'من بسیاری از سفرهای آن زمان را به خاطر دارم. باور نکردنی. مانیتور ندارد. جیغ زدن. جیغ کشیدن ، جیغ کشیدن. [وقتی ما بازی می کردم 'من یک مieمن هستم') من خودم را نمی شنیدم. فقط مجبور شدم دور بزنم. حتی تا به امروز ، من با چشمان بسته آواز می خوانم ، زیرا مجبور بودم چشمانم را ببندم و به پای خود ضربه بزنم تا زمان خود را بر طبل حفظ کنم. کبودی بزرگی داشتم. [می خندد] '
