- این اولین موفقیت برای Bon Jovi بود. جان بون جووی آن را در سال 1982 با همکار اولیه جورج کاراک نوشت و در ایالت نیوجرسی زادگاه گروه محبوبیت پیدا کرد. با وجود موفقیت این آهنگ، گروه به مبارزه ادامه داد. آنها یک کنش زنده محبوب بودند، اما تا زمانی که منتشر نشدند، درآمد زیادی کسب نکردند لغزنده هنگام خیس شدن دو سال بعد.
- این آهنگ داستان دختر جوانی را روایت می‌کند که آنقدر مورد توجه والدینش قرار نمی‌گیرد که از خانه فرار می‌کند و در خیابان زندگی می‌کند و برای زنده ماندن هر کاری از دستش بر می‌آید انجام می‌دهد. جان بون جووی اغلب با اتوبوس Greyhound از نیوجرسی به منهتن می‌رفت، جایی که بسیاری از جوانان را می‌دید که با ناامیدی سعی می‌کردند از آنجا فرار کنند. اینها کسانی هستند که از آهنگ الهام گرفته اند.
- Jon Bon Jovi این را با نوازندگان استودیو ضبط کرد زیرا هنوز گروهی نداشت. آهنگ در سطح ملی شکست و جان گروه را به زودی گرد هم آورد.
- جان بون جووی اغلب این آهنگ را در کنسرت با داستانی در مورد چگونگی آوردن آن به ایستگاه رادیویی لانگ آیلند WAPP معرفی می کرد. رپ او معمولا چیزی شبیه به این بود:
سال 1983 است، و یک بچه پانک جوان در ایستگاه رادیویی راه می‌رود. او یقه این دی جی را می گیرد، می گوید: «هی آقا، من آکوردهای درست را انتخاب کردم و ملودی باحالی. چه می گویید تا به من لطفی کنید، و در سه دقیقه و سی ثانیه، چیزی که می خواهید ببینید یک ستاره راک اند رول است.
جون کاست آهنگ را برای هر شرکت ضبط و مدیری که فکرش را می کرد فرستاده بود، اما پاسخی دریافت نکرد. WAPP یک ایستگاه جدید بود و حتی یک مسئول پذیرش هم نداشت، بنابراین او می‌توانست وارد شود و پرونده‌اش را به دی‌جی، چیپ هوبارت، و مدیر تبلیغات، جان لاسمن، اقامه کند. آنها این آهنگ را پخش کردند و آن را در آلبوم تلفیقی 'Homegrown' خود از گروه های محلی گنجاندند. ایستگاه رادیویی دیگری به نام WDHA در نیوجرسی نیز این آهنگ را در آلبوم تلفیقی از کارهای بدون امضای خود قرار داد که مورد توجه گروه قرار گرفت. درک شولمن، که پیش از شروع به کار در مرکوری رکوردز، گروه پروگ-راک Gentle Giant را رهبری می کرد، با گروه قرارداد امضا کرد. در مصاحبه ای با Songfacts، شولمن توضیح داد که نه موسیقی که او را به قرارداد با گروه سوق داد، بلکه «پتانسیل بازاریابی و تبلیغ» بود - او می دانست که این افراد به موفقیت سوق داده شده اند و داستانی عالی دارند - در مورد Jon بون جووی چند دهه بعد از روی صحنه می گفت. - این آهنگ به خوبی پیر شد، همچنان مورد علاقه طرفداران باقی ماند و معمولاً در لیست های مجموعه Bon Jovi جای می گرفت. این یکی از مورد علاقه های جان بون جووی است، زیرا براق و سرود است، اما همچنین با پیامی آگاهانه اجتماعی.
- دیو «مار» سابو روی این گیتار می نواخت، اما قبل از انتشار آلبوم، ریچی سامبورا جایگزین او شد. سابو در ادامه Skid Row را تشکیل داد. هنگامی که آنها اولین آلبوم خود را در سال 1989 منتشر کردند، Bon Jovi آنها را به تور آورد.
- در مصاحبه ای در سال 1986 با چرخش مجله، Jon Bon Jovi کلمات تند برای این ویدیو داشت. او گفت: من از ویدیو متنفرم. اگر می خواستی من را شکنجه کنی، مرا می بست و مجبورم می کردی پنج ویدیوی اول ما را ببینم. پنج بار قبل از اینکه یاد بگیری مشغول انجام چه کاری هستی، دمدمی مزاج می شوی. اولین باری که فقط یک رکورد ساختیم و همه ما هیجان زده بودیم و یک حفره تصمیم می گیرد که یک ویدیو برای 'فرار شده' بسازیم. بنابراین به جای ساختن موضوع در مورد آهنگ، تصمیم می گیرد با خواهر زاده کوچکش مفهومی را در آن قرار دهد. این بدترین قطعه ای است که در زندگی ام دیده ام. دختری هست که مثل آتش از چشمانش بیرون می آید. به گروه لباس پوشیدند. ریچی یک کت و شلوار و کفش های سه سایز خیلی بزرگ پوشیده است. آنها مدام ما را با این محلول چرب به پایین می پاشیدند تا به نظر برسد که ما عرق کرده ایم. همه ما شبیه احمق ها هستیم.
- در سال 1989 از یک نسخه زنده به عنوان B-side 'Lay Your Hands On Me' استفاده شد.
- قبل از اجرای این آهنگ در سال 2003، جان بون جووی آن را با این جمله معرفی کرد: 'اگر این آهنگ را در ساحل دیدید، یک نوشیدنی برای آن بخرید - بالاخره به اندازه کافی قدیمی است.'
- هیو مک دونالد نوازنده Session روی این آهنگ بیس زد. او در آلبوم های اولیه Bon Jovi بازی کرد و در سال 1994 جایگزین Alec John Such به عنوان نوازنده باس Bon Jovi شد، اگرچه او یکی از اعضای رسمی گروه محسوب نمی شود. >> اعتبار پیشنهادی :
لی ان - پرت، استرالیا - این در فصل 2 استفاده شد چیزهای عجیب و غریب قسمت 'خواهر گمشده' زمانی که Eleven به شیکاگو فرار می کند تا 'خواهر' خود را پیدا کند.
