ایستگاه به ایستگاه اثر دیوید بووی

این آهنگ عنوان دهمین آلبوم استودیویی دیوید بووی است. این به عنوان وسیله نقلیه آخرین «شخصیت» بزرگ بووی، دوک سفید لاغر، یک روح شکنجه‌شده خوش‌پوش و کوکائین و علاقه‌مند به امور پنهانی، قابل توجه است.

«ایستگاه به ایستگاه» در تنها آهنگ بووی که نام شخصیت را می‌برد («بازگشت دوک سفید لاغر») - او پس از آلبوم شخصیت را رها کرد.

در طول جلسات برای ایستگاه به ایستگاه بووی به شدت به مواد مخدر، به ویژه کوکائین وابسته بود و تقریباً هیچ چیز از تولید را به یاد نمی آورد. او یک بار به شوخی گفت: 'می دانم که در لس آنجلس ضبط شده است، زیرا خواندم که ضبط شده است.'

تنها خاطره ای که بووی از ساخت آلبوم دارد این است که به ارل اسلیک، نوازنده لید گیتاریست دستور داد تا ریف چاک بری را روی میله های ابتدایی این آهنگ بزند و تکرار کند. بووی خیلی بعداً گفت: «من فقط چند بار برای ساخت آن دارم. من در آن یکی دو سال مشکلات جدی دارم. یادم نمی آید چه احساسی داشتم. من جغرافیای احساسی ندارم.

این آهنگ در چهار موومان است و اشعار آن منعکس کننده دغدغه های بووی با غیبگوی تأثیرگذار آلیستر کراولی، قبالا هرمتیک و گنوسیزم است. عنوان اشاره ای به ایستگاه های صلیب است، مجموعه ای از 14 تصویر که مصلوب شدن عیسی را به تصویر می کشد.
را ایستگاه به ایستگاه دوران برای بووی از نظر موسیقی زمان بسیار خوبی بود، اما او به معنای واقعی کلمه با شیاطین مبارزه می کرد که در این آهنگ منعکس شده است. کامرون کرو، روزنامه‌نگار، مدعی شد که در مصاحبه با بووی، شواهدی از آیین‌های جادوی سیاه پیدا کرده است، و بویی می‌گوید زمانی که در آن زمان در برلین زندگی می‌کرد، دید که اشیا به تنهایی در اتاق‌ها حرکت می‌کنند.

این آهنگ برخی ارجاعات آشکار به عرفان دارد ('Kether' و 'Malkuth' در درخت زندگی کابالا یافت می شود) و خطوط بسیاری که می توان آنها را چنین تفسیر کرد. برای مثال، «اینجا هستم، هیچ رنگی نمی‌تابم» می‌تواند نشان دهنده رنگ‌های مکمل درخشان در باور تاتوا باشد که به سطح بالاتری از آگاهی منجر می‌شود. از آنجایی که بووی نمی تواند آهنگ را به یاد بیاورد، تأثیرات مختلفی می تواند در اینجا وجود داشته باشد. اینکه چه نیرویی اشعار را مجبور کرده است راز بزرگی است.

را ایستگاه به ایستگاه آلبوم پس از اتمام فیلمبرداری توسط بووی از نیکلاس روگ ضبط شد مردی که به زمین افتاد و روی جلد عکسی از فیلم دیده می شود.
خط 'مطمئن شدن از لکه های سفید' اشاره ای به اولین کتاب آلیستر کراولی است. لکه های سفید .
این طولانی ترین ضبط استودیویی بووی است که زمان آن 10 دقیقه و 11 ثانیه است. برای یک دقیقه کامل، لوکوموتیوهای نمونه از بلندگو به بلندگو تلق می‌زنند و خواننده گیج‌شده ساعت 3:17 وارد خانه می‌شود.
Fall Out Boy متن ترانه 'این عوارض جانبی کوکائین نیست، من فکر می کنم که باید عشق باشد' را برای عنوان یک آهنگ در EP آنها در سال 2004 نقل کرد. قلب من همیشه طرف B زبان من خواهد بود .