- این آهنگ به گروهی به نام چلسی برمی گردد که پیتر کریس درامر آینده کیس با گیتاریست استن پنریج از سال 1970 تا 1972 در آن حضور داشت. کریس و پنریج آهنگی به نام «بک» ساختند که درباره همسر گیتاریستشان مایک برند بود که نامش بکی بود. او مدام تمرینات گروهشان را قطع می‌کرد و می‌پرسید کی مایک به خانه می‌آید، و این آهنگ یک شوخی برای او بود.
در آگوست 2000، کمتر از یک سال قبل از مرگ پنریج در 50 سالگی، او به KissFAQ : 'بک' تقریبا کلمه به کلمه از پاسخ های مایک برند به تماس های مداوم همسرش که تمرینات ما را قطع کرد نوشته شد. کار به جایی رسید که من اظهارات او را در مدت سه یا چهار روز در کتابی که من آن را «کتاب جادوگر» می‌نامم، یادداشت کردم. این فقط یک دفترچه کوچک بود که برای یادداشت کردن جملات احمقانه، طراحی و ذخیره ایده ها به همراه داشتم. اگر به اشعار نگاه کنید و آنها را به عنوان سخنان یک شوهر نوازش شده به همسر آزاردهنده اش ببینید، متوجه منظور من خواهید شد. فقط بعد از هر جمله مکث کنید و وانمود کنید که یک عوضی در انتهای خط وجود دارد. شما آن را می گیرید - من مطمئن هستم. مطلقاً اصلاً مسئول نیست. حق چاپ فقیری دیگر توسط من در سال 70.
پنریج و کریس یک دمو از «بک» را ضبط کردند اما هرگز این آهنگ را منتشر نکردند. در سال 1976، پس از پیوستن کریس به کیس، او و پنریج آهنگ را احیا کردند و با کمک تهیه‌کننده باب ازرین، عنوان را به «بت» تغییر دادند و آن را احساساتی‌تر کردند و پایان بیت اول را از:
'می دانم که دوست داری شکایت کنی، اما بک چه کنم؟'
به
'فکر می کنم صدای آنها را می شنوم'، اوه، بث، چه کاری می توانم انجام دهم؟ - تصنیف پیانویی که برای صدای بوسه معمولی نیست، این تصنیف به‌عنوان B-side از ' منتشر شد دیترویت راک سیتی ، که سومین تک آهنگ از این آلبوم بود، پس از آهنگ های 'صدای بلند' و 'جوانی شعله ور' بود. این سه اولین تک آهنگ منتشر شده، سرودهای سخت درایو به سبک موفقیت قبلی کیس «راک اند رول همه نایت» بودند، اما آهنگی که بیشترین توجه را به خود جلب کرد «بث» بود. ایستگاه‌های رادیویی شروع به پخش آهنگ کردند، و شرکت ضبط با ورق زدن طرف‌های تک‌آهنگ پاسخ داد و حدود شش هفته بعد «بت» به سمت A تبدیل شد. این آهنگ به بزرگترین موفقیت برای Kiss تبدیل شد و تنها آهنگ آنها بود که پخش قابل توجهی در رادیو برتر 40 و حتی فرمت های بزرگسالان معاصر داشت.
- استن پنریج در بیشتر آهنگ‌های آلبوم انفرادی پیتر کریس در سال 1980، در نگارش و نواختن گیتار مشارکت داشت. خارج از کنترل . کریس بهترین مرد در عروسی استن بود (ایس فرلی نیز در جشن عروسی حضور داشت) و پس از اینکه کریس کیس را ترک کرد، چند سال با هم کار کردند. در سال 2000، پنریج شکایتی را تنظیم کرد و مدعی شد که برای برخی از آهنگ‌هایی که با کریس نوشت و کیس ضبط کرد، از جمله «Baby Driver»، «Dirty Living» و «Baby, Don't You Let me Down» به او بدهکار است.
- پیتر کریس سرب را خواند، همانطور که در چندین آهنگ بوسه، از جمله 'الماس سیاه' و 'زن سخت شانس' خواند. او تنها عضو گروه بود که این آهنگ را اجرا کرد - دیک واگنر گیتار آکوستیک می نواخت و یک ارکستر به آنجا آورده شد. واگنر با لو رید و آلیس کوپر تور برگزار کرده بود، اما در آن زمان در نیویورک زندگی می کرد و در آن زمان به کار نشسته می پرداخت. . او در آلبوم نامی نداشت، اما به یاد دارد که در قطعات 'درد شیرین' و 'جوانی شعله ور' نیز بازی کرده است.
- اجرای زنده این آهنگ کمی مشکل ساز بود مگر اینکه بوسه ارکستری در اختیار داشت. وقتی این کار را نمی کردند، پیتر کریس به جلوی صحنه می رفت و آن را برای یک آهنگ پشتیبان ضبط شده می خواند.
- این آهنگ منبع اختلاف بین پیتر کریس و پل استنلی، خواننده گروه کیس است. کریس در سال 1980 از گروه اخراج شد و در حالی که در تورهای اتحاد مجدد شرکت می کرد، نوازندگان دیگری جایگزین او شدند: ابتدا اریک کار و سپس اریک سینگر (در تورهای بعدی، سینگر گاهی این آهنگ را مانند کریس می خواند).
کریس به‌عنوان یکی از نویسندگان/خواننده‌ترین موفقیت‌های کیس، ادعای محکمی بر میراث گروه دارد، اما استنلی معتقد است که استن پنریج تقریباً تمام آهنگ Beth را نوشته است و کریس سهم بسیار کمی در این آهنگ داشته است. استنلی گفت: «پیتر هیچ ربطی به آن نداشت رولینگ استون در سال 2014. 'این یک طناب نجات بود که پیتر برای تایید خود به آن آویخت، اما بر اساس واقعیت نبود.'
شکاف بین کریس و استنلی بسیار عمیق تر از اختلاف بر سر این آهنگ است. هنگامی که کیس در سال 2014 وارد تالار مشاهیر راک اند رول شد، استنلی و جین سیمونز از پیوستن مجدد به ترکیب اصلی خودداری کردند و در نهایت تصمیم گرفتند در مراسم اجرا نکنند. - پل سیمز، نویسنده کمدی کمدی، شخصیت منشی نفرت انگیز را از آن نام برده است رادیو خبر بث بعد از این آهنگ شخصیت «نام خانوادگی نداشت». >> اعتبار پیشنهادی :
برت - ادمونتون، کانادا - پیتر کریس در سال 1970 با همسر اول خود، لیدیا، ازدواج کرد. آنها هنوز با هم بودند که این آهنگ موفقیت آمیز شد، که تا حدی به شعر مربوط به بازگشت به خانه برای دیدن دخترت صحت داد. در سال 1978، زمانی که کریس با دبرا جنسن، که خانم ژانویه در سال 2017 بود، رابطه آنها را به هم زد. پلی بوی آن سال. پیتر و لیدیا در سال 1979 از هم جدا شدند (که لیدیا یک میلیون دلار تسویه حساب دریافت کرد) و پیتر و دبرا بعداً ازدواج کردند.
- در مصاحبه ما با لیدیا کریس، او ادعا می کند که نام 'بث' را مطرح کرده است. به گفته لیدیا، جین سیمونز نمی‌خواست آن را «بک» بنامد تا با گیتاریست جف بک اشتباه نشود. او می‌گوید که «بت» را به او پیشنهاد داد، زیرا به زنی فکر می‌کرد که نیل بوگارت از کمپانی کیس، کازابلانکا رکوردز با او ازدواج کرده بود: بث وایس سابق. مانند الهام بخش اصلی آهنگ، بکی برند، بث نیز یک دوقلو بود.
لیدیا همچنین می‌گوید که خط «شما می‌گویید آنقدر احساس خالی می‌کنید که خانه ما خانه ما نیست» را ارائه کرده است. او توضیح داد: من شش سال از ازدواجمان را کار می کردم و از پیتر حمایت می کردم. وقتی بالاخره کارم را متوقف کردم، گفتم: «احساس می کنم خیلی خالی هستم. احساس می کنم این خانه حتی خانه من نیست. و او آن را در آهنگ قرار داد. چون عادت داشتم قبض ها را بپردازم و عقرب بودم و به نوعی به کنترل همه چیز عادت داشتم. وقتی حرکت کردم، دیگر کنترل نداشتم، بنابراین کمی احساس خالی کردم و آن را در یک آهنگ گذاشتند. - این در یک آگهی تبلیغاتی در سال 2015 برای فولکس واگن پاسات استفاده شد که در آن شوهر از همسرش، بث، تماسی دریافت می‌کند که در سیستم اطلاعات خودروی او نشان داده می‌شود. او آن را نادیده می گیرد و فرار می کند تا برای سرگرمی و ماجراجویی به بچه هایشان بپیوندد. در حالی که بچه‌ها روی صندلی عقب خوابیده‌اند به خانه می‌رود و به وسیله نقلیه می‌گوید: «بث: چه کاری می‌توانم بکنم؟» پاسخ: 'شیر را بردارید.'
