- ردینگ در 10 دسامبر 1967 ، یک ماه قبل از انتشار این آهنگ (8 ژانویه 1968) و سه روز پس از ضبط آن ، در سانحه هوایی درگذشت. این بزرگترین موفقیت او بود و همچنین اولین تک آهنگ شماره 1 پس از مرگ در ایالات متحده بود. ردینگ یک ستاره در حال ظهور بود که در زمان مرگش به سمت موفقیت اصلی حرکت می کرد. این احتمال وجود دارد که اگر او زندگی می کرد ، تعداد زیادی از آهنگهای دیگر را ضبط می کرد.
- استیو کروپر ، گیتاریست Stax این را با ردینگ نوشت. کروپر آلبوم را هنگام مرگ ردینگ تهیه کرد ، از جمله این قطعه با آهنگهای مختلف که ردینگ در چند سال گذشته ضبط کرده بود. در مصاحبه ای در سال 1990 با NPR's هوای تازه کروپر توضیح داد: اوتیس یکی از آن دسته از بچه هایی بود که 100 ایده داشت. هر زمان که برای ضبط وارد می شد ، همیشه 10 یا 15 مقدمه یا عنوان مختلف یا هر چیز دیگری داشت. او در سانفرانسیسکو در حال بازی The Fillmore حضور داشت و در یک قایق خانه (در سوسالیتو ، روبه روی خلیج سانفرانسیسکو) اقامت داشت ، جایی که او ایده ورود کشتی را به او نشان داد. این تنها چیزی بود که داشت: کشتی ها را ببینید و من دوباره آنها را دور می زنم. ' آن را برداشتم و شعر را تمام کردم.
اگر آهنگهایی را که با اوتیس نوشتم گوش دهید ، بیشتر اشعار درباره او هستند. او معمولاً درباره خودش نمی نوشت ، اما من نوشتم. 'آقای. غم انگیز ، 'آهنگ غم انگیز فا فا' ، آنها درباره زندگی اوتیس بودند. 'اسکله خلیج' دقیقاً همان بود: 'من خانه خود را در گرجستان ترک کردم ، به سمت خلیج فریسکو رفتم' همه چیز درباره رفتن او به سان فرانسیسکو برای اجرا بود. ' - ردینگ به لطف بیل گراهام ، که سالن تماشای فیلمور وست را اداره می کرد ، در اسکله ای در خلیج سان فرانسیسکو نشست. ردینگ سه نمایش در آنجا انجام داد ، 20 تا 22 دسامبر 1966. گراهام به ردینگ حق انتخاب داد: می توانست در هتل اقامت کند ، یا در قایقرانی در سوسالیتو در مجاورت. ردینگ فضای بیرون را دوست داشت ، بنابراین قایق سواری را انتخاب کرد.
- ردینگ هنرمند ضبط کننده Stax Records بود ، برچسب ممفیس که موسیقی کلاسیک سول را ایجاد می کرد. مرگ ردینگ ضربه بزرگی برای برچسب بود و اگرچه مطمئناً در مرگ آنها در دهه 70 تأثیر داشت ، عوامل دیگری نیز وجود داشت ، از جمله سوء مدیریت مالی و تغییر ذائقه موسیقی. در سال 2001 ، ساخت موزه موسیقی روح در محل استودیوها آغاز شد و در سال 2003 افتتاح شد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد موزه و میراث Stax ، Stax Today را ببینید.
- پایان این آهنگ شاید شامل معروف ترین سوت تاریخ موسیقی باشد. برنامه ریزی نشده بود ، اما وقتی استیو کروپر و مهندس استکس ، رونی کاپون آن را شنیدند ، فهمیدند که باید بماند. کروپر توضیح داد وب سایت او : 'اگر شما از طرفداران اوتیس ردینگ هستید ، می دانید که او احتمالاً در پایان آهنگ ، بزرگترین جهان در تبلیغات است. گاهی اوقات می توانید یک یا دو دقیقه دیگر با فایلهای تبلیغاتی اوتیس ردینگ بروید - آنها بسیار خودجوش بودند و بسیار عالی بودند. و فکر می کنم این آهنگ خاص به دلیل سرعت و حال و هوای کمی اوتیس را گیج کرد ، بنابراین وقتی به پایان آن رسیدیم ، او واقعاً چیزی برای تبلیغ نداشت و فقط شروع به سوت زدن کرد. این باعث شد که من و رونی کاپون از کار بیفتیم ، و تقریباً بلافاصله گفتیم: 'هی مرد ، این عالی است ، آن را بگذار آنجا'. مطمئناً ملودی جالبی است که باید با آن بیرون بروید. '
- جلوه های صوتی ساحل (امواج ، مرغ دریایی ، و غیره) ، پس از ضبط دوبله شد. استیو کروپر دلیل این امر را اینگونه توضیح داد: 'من در جلسه گیتار آکوستیک نواختم و برخی از خروجی ها در ضبط وجود دارد که در آن می توانید صدای اوتیس را که با مرغ دریایی در حال دلقک شدن است بشنوید - او همیشه در استودیو یک شوخی بامزه بود و داشت' گاو ، گاو 'می رفت. ، گاو. ' آنجا بود که ایده گرفتن صداهای مرغ دریایی به من رسید. به کتابخانه موسیقی متن در Pepper Records - یک شرکت jingle - رفتم و یکی از ضبط های جلوه های صوتی آنها را دریافت کردم. من مرغ های دریایی و موج ها را گرفتم و یک حلقه نوار کوچک روی دستگاه دو ردیف ساختم. من آن را در حالی که رکورد را مخلوط می کردم اجرا می کردم - آنها را در جایگاه ها بالا و پایین می کردم. و من بیش از حد گیتار را نوازش کردم. آن روزها ما روی 4 پیست کار می کردیم-از مونو و استریو بالا رفته بودیم و به 4 آهنگ بزرگ 4 نفره رسیده بودیم ، بنابراین آهنگ های زیادی برای کار داشتیم. بنابراین ما 6 تراک داشتیم زیرا من دو پیست را از یک طرف با مرغ دریایی و یک طرف با امواج داشتم. من آن رکورد را مخلوط کردم و به آتلانتیک رساندم و منتشر شد. '
وی افزود: 'لیس هایی که در' Dock Of The Bay 'بیش از حد زده بودم ، نمی دانم آیا چیز خاصی در مورد آنها وجود داشت یا نه به جز این که احتمالاً به همان اندازه که من در آن زمان این لیس ها را بازی کرده بودم موقعیت بالایی داشت. آی تی. من سعی می کردم چیزی را که شبیه مرغ دریایی بود به دست آورم - آن چیز واقعاً بلند. بنابراین ، من برخی از لیس های بلند را بازی می کردم که لزوماً تقلید از مرغ دریایی نبود بلکه تصور این بود که مرغ دریایی واقعا بالا هستند. من سعی می کردم چیزی شبیه به آن را بد مزاحم کنم. ' - ردینگ این را با Booker T. & MG's ، گروه خانه Stax Records ، ضبط کرد. آنها با همه هنرمندان استاکس ، از جمله ویلسون پیکت ، سام و دیو و آلبرت کینگ بازی کردند و در سال 1962 به تنهایی با 'پیاز سبز' موفق شدند.
در سال 1993 ، هنگامی که سه عضو باقی مانده از بوکر تی و ام جی (استیو کرپر ، دونالد داک دان و بوکر تی. جونز) در تور خود از نیل یانگ حمایت کردند ، آنها در انتها 'Dock Of The Bay' را بازی کردند. از هر نمایش - ردینگ پنج ماه قبل از تیراندازی مارتین لوتر کینگ جونیور در ممفیس ، جایی که ضبط شده بود ، درگذشت. در میان تنش های خشونت آمیز نژادی ، 'بارانداز خلیج' به عنوان یک همکاری یکپارچه در یک شهر جدا شده برجسته شد. استیو کروپر ، نویسنده/تهیه کننده مشترک ردینگ ، سفیدپوست بود ، و دونالد 'اردک' دان ، که در این آهنگ باس می نواخت.
- برنامه این بود که از خوانندگان سابقه دار در این آهنگ ، احتمالاً از Staple Singers استفاده شود ، اما وقتی ردینگ درگذشت ، زمانی برای آن وجود نداشت.
- کشتی هایی که سوار می شوند و دوباره حرکت می کنند ، کشتی هایی هستند که بین اوکلند و سان فرانسیسکو رفت و برگشت می کنند و اغلب در سوسالیتو توقف می کنند.
- بوکر تی و ام جی در سفر بودند که از مرگ ردینگ مطلع شدند. هنگامی که یکی از اعضای آنها با دفتر استاکس تماس گرفت و خبر هولناکی دریافت کرد ، آنها در فرودگاه ایندیانا بودند و پرواز آنها به دلیل برف به تأخیر افتاد. هنگامی که آنها به ممفیس بازگشتند ، استیو کرپر آهنگ را برای انتشار ترکیب کرد. او گفت 'شاید سخت ترین کاری باشد که تا به حال انجام داده ام.' وقتی کروپر آهنگ را تمام کرد ، بدن ردینگ حتی پیدا نشده بود.
- ردینگ شروع به آهنگسازی این آهنگ کرد در حالی که در حال بهبودی از جراحی بود و پولیپ ها را از تارهای صوتی خود برداشت. پزشکان به او گفتند تا شش هفته پس از عمل جراحی آواز نخواند و صحبت نکند.
- تحت فشار شرکت ضبط ، استیو کروپر به محض شنیدن خبر مرگ ردینگ عجله کرد تا این آهنگ را به پایان برساند. وی گفت: 'این تنها نحوه عملکرد شرکت های ضبط است.' 'آنها در واقع من را مجبور کردند وارد آهنگ شوم و سعی کنم آهنگ را به پایان برسانم - آنها هنوز بدن اوتیس را پیدا نکرده بودند ، که زمان بسیار سختی برای من بود ، اما به نوعی از پس آن برآمدم.'
- ردینگ این را بلافاصله پس از گوش دادن به آلبوم بیتلز نوشت گروهبان گروه باشگاه Pepper's Lonely Hearts Club ، که به تازگی آزاد شده بود. کمی قبل از شروع به ضبط «داک خلیج» ، ردینگ به آن به عنوان امتداد موسیقی بیتلز اشاره کرد. در سالهای 1966 و 1967 ، ردینگ اجرا کرد شب یک روز سخت 'و' مسافر روز در برخی از کنسرت های او
- این آهنگ آنقدر با سایر آهنگهای اوتیس ردینگ متفاوت بود که جیم استوارت ، رئیس استاکس رکوردز ، نمی خواست این آهنگ به هر شکلی منتشر شود - حتی پس از شنیدن اصرار ردینگ و کروپر مبنی بر اینکه این اولین تک آهنگ او خواهد بود. وقتی استوارت بعد از مرگ ردینگ ، صدای ضبط شده اصلی را که توسط کروپر کنار هم جمع آوری شده بود ، تسلیم شد.
- هنگام ضبط این آهنگ ، پتانسیل ضربه آشکار بود. کروپر توضیح داد: 'واقعا متفاوت از اکثر آهنگهای Otis Redding ، از نظر سرعت کمی در میانه راه بود. این یک تصنیف نبود و یک نوع رقص بالا ، هارد راک و رقصی نبود که او به آن شهرت داشت. این آهنگ آرام تر بود و ما به دنبال یک آهنگ متقاطع بودیم - آهنگی که نمودارهای R&B را ترک کند و به چارت های پاپ برسد - و در این آهنگ می دانستیم که آن را داریم. این فقط چیزی بود که ما نسبت به آن احساس داشتیم. ما به آن گوش کردیم و رفتیم ، 'این است!' ما فقط بدون شک می دانستیم که این آهنگ است. این یک ضربه بود. '
- در طول جنگ ویتنام ، این مورد در بین سربازان آمریکایی که در آنجا جنگ می کردند بسیار محبوب بود ، زیرا این آهنگ کاملاً برعکس واقعیت آنها بود. بر این اساس ، در دو فیلم 1987 که در طول جنگ اتفاق می افتد استفاده شد: جوخه و هامبرگر هیل .
- این در فیلم 1986 استفاده شد تفنگ بالا ، و در مجموعه های تلویزیونی زیر:
پسر خانواده ('دنبال پول' - 2017)
رسوایی ('کلید' - 2014)
فرزندان هرج و مرج ('نی' - 2013)
جهش ('M.I.A.' - 1990) - شرکت مجوز موسیقی BMI این آهنگ را با 6 میلیون اجرا ششمین آهنگ برتر قرن بیستم نامید.
- نسخه 1987 مایکل بولتون در ایالات متحده به شماره 11 رسید ، بالاترین آهنگ چارت او تا چگونه تصور می کنم بدون تو زندگی می کنم در سال 1989 به شماره 1 رسید. نیل شون از سفر در ضبط بولتون بازی کرد.
مایکل بولتون قادر به سوت زدن نیست. هنگام تهیه آهنگ ، او مجبور بود دوبل سوت زدن را انجام دهد. - این فیلم برنده جایزه گرمی 1968 برای بهترین اجرای ریتم و بلوز ، به علاوه بهترین آهنگ ریتم و بلوز برای نویسندگان اوتیس ردینگ و استیو کروپر شد.
- اگر صدای ساحل و پرنده را با چسباندن برچسب روی پیکاسو برابر بدانید ، دو نتیجه بسیار خوب از این آهنگ در مجموعه Otis Redding موجود است. مرا به خاطر بسپار که عاری از مشکلات اضافی هستند. استاکس رکوردز به تازگی یک دستگاه ضبط 4 قطعه خریداری کرده بود که باعث می شد صداهای اضافی را به راحتی اضافه کنید.
- در اواخر دهه 80 ، این فیلم برای تبلیغات آبجو ریشه Hires به 'Sippin' My Hires All Day 'تغییر کرد.
- این آهنگ با تکرار ملایم باعث شنونده می شود. آندره آ استولپ ، مربی ترانه سرایی در پادکست Songfacts توضیح داد: '' (Sittin 'On) The Dock Of The Bay' یک آهنگ انفجاری صوتی نیست. محتوی است این فقط واقعاً یک اثر انگشت قوی موسیقی ایجاد می کند بدون اینکه نیاز به دسترسی به تنوع مختلف زمین یا محدوده بزرگتر داشته باشید. در این آهنگ از نظر ملودیک و موزون بسیار تکرار شده است. او از نظر آکورد کمی علاقه نشان می دهد ، اما در بیشتر موارد ، آنطور که انتظار دارید ادامه می یابد. '
