- این آهنگ اولین بار در سال 1913 توسط ریچارد برنت خواننده نابینا فولک منتشر شد. علاوه بر برادران استنلی، هنرمندان دیگری برای پوشش آن عبارتند از باب دیلن و جری گارسیا. تنها نسخه چارت این آهنگ در سال 1970 توسط نیروی هوایی جینجر بیکر با دنی لین به عنوان خواننده اصلی منتشر شد. به شماره 85 رسید. >> اعتبار پیشنهادی :
برتراند - پاریس، فرانسه - برنت این را به عنوان 'آهنگ خداحافظی' خواند و در کتابچه ای از شش آهنگ به نام گنجانده شد آهنگ های خوانده شده توسط R.D. Burnett - مرد کور - Monticello، کنتاکی . مشخص نیست که آیا برنت ترانه سرای واقعی بود یا نه، اما زندگی او شباهت قابل توجهی با مرد غمگین دائمی داشت:
من مرد غم دائمی هستم
من تمام روزهایم دردسر دیده ام
من با کنتاکی قدیمی خداحافظی خواهم کرد،
جایی که در آن به دنیا آمدم و بزرگ شدم.
اوه، شش سال طولانی من کور بودم
دوستان، لذت های من اینجا روی زمین تمام شده است.
در این دنیا باید بگردم،
چون الان باید پدر و مادرم به من کمک کنند
بانجویست متولد کنتاکی در واقع شش سال قبل در یک تیراندازی به سرقت نابینا شد و بقیه عمر خود را به عنوان یک نوازنده سرگردان گذراند. وقتی در مصاحبه‌ای در سال 1975 از او پرسیده شد که آیا این آهنگ را نوشته است، او پاسخ داد: «فکر می‌کنم تصنیف را از کسی گرفتم... نمی‌دانم. شاید آهنگ من باشد. او افزود که از یک سرود باپتیست به نام 'پسر سرگردان' الهام گرفته شده است، اما - طبق دایره المعارف ضبط آهنگ های محبوب بزرگ - جان گارست، سرود شناس، ارتباطی با سرود سال 1807 'رنج مسیح' پیدا کرد، که شامل این سطرها بود، 'او مردی دائماً غمگین بود، او تمام روزهایش عزادار بود.' - این آهنگ در فیلم 2000 پخش شد ای برادر، کجایی؟ ، که بر اساس منظومه حماسی ساخته شده است اودیسه . این آهنگ به داستان مربوط می شود: متن ترانه: «من مردی هستم که همیشه غمگینم. اودیسه و تمام مشکلاتی را که در سفر به خانه داشت، اشاره می کند.
در این فیلم، این آهنگ توسط The Soggy Bottom Boys، گروهی که برای فیلم ساخته شده اند و جورج کلونی به عنوان یکی از اعضای آن ساخته شده اند، خوانده می شود. صدای واقعی صدای دن تیمینسکی از گروه یونیون استیشن بود، با خوانندگانی از هارلی آلن و پت انرایت. سایر اعضای Union Station نیز در این مسیر بازی کردند:
جری داگلاس - خوب
بری بیلز - باس
ران بلاک - بانجو
تایمینسکی بعداً توسط آویسی، ستاره EDM برای خواندن آهنگ 2013 الهام گرفته از بلوگرس خود 'Hey Brother' انتخاب شد. - برنت نسخه خود را در سال 1927 برای کلمبیا رکوردز ضبط کرد، اما لیبل از انتشار آن خودداری کرد و حتی استاد را از بین برد. امری آرتور، دوست و همکار کنتاکیایی برنت، اولین نسخه تجاری را در سال بعد با عنوان «مرد غم و اندوه دائمی» ساخت.
- اولین آلبوم جودی کالینز که در سال 1961 منتشر شد، نام داشت خدمتکار غم و اندوه دائمی ، با عنوان آهنگ نسخه ای از این آهنگ با جنسیت معکوس است.
- این گهگاه در محافل بلوگرس و انجیل در دهه 30 و 40 با ضبط‌هایی از برادران هال، آلفرد کارنز، و سارا اوگان گانینگ، فعال کارگری (در نقش «دختر غم دائمی») و خوانیتا مور ظاهر می‌شد. اما در سال 1951، برادران استنلی، با خواننده اصلی رالف استنلی، تصنیف کوهستانی را با اجرای احساسی که از پدرشان آموخته بودند، به طور مشهوری وارد جریان اصلی کردند. رالف در مصاحبه ای در سال 2009 با The نمایش دایان رهم : «مرد غم و اندوه همیشگی» احتمالاً دویست یا سیصد ساله است. اما اولین باری که آن را شنیدم، زمانی که می‌دانستم، مثل یک پسر بچه کوچک، بابام – پدرم – او چند تا از کلمات آن را داشت، و من شنیدم که آن را می‌خواند، و ما – برادرم و من – ما چند کلمه دیگر به آن اضافه کرد و آن را به وجود آورد. حدس می‌زنم اگر این نبود برای همیشه از بین می‌رفت. من افتخار می کنم که کسی هستم که آن آهنگ را بازگرداند، زیرا فکر می کنم فوق العاده است.
نسخه برادران استنلی به عنوان نمونه اولیه برای جلد پسران سوگی پایین استفاده شد. رالف استنلی همچنین برنده جایزه گرمی نسخه کاپلا «O Death»، یکی دیگر از آهنگ‌های محلی سنتی، را برای موسیقی متن فیلم خواند. - این آهنگ تغییرات شعری زیادی را پشت سر گذاشته است. امری آرتور شش سال نابینایی را با شش سال مشکل معاوضه کرد، که توضیح می دهد که چرا جلدهای بعدی از ذکر مصیبت برنت کوتاهی می کنند. سارا گانینگ، مانند جودی کالینز و جوآن بائز پس از او، آن را از منظر زنانه خواند، اما زنان تجربیات بسیار متفاوتی دارند. گانینگ همسر یک معدنچی زغال سنگ است که برای تغذیه و پوشیدن لباس خانواده اش تلاش می کند، در حالی که کالینز و باز زنان خسته جهان هستند که به خانه خود در کالیفرنیا برمی گردند.
باب دیلن به جای کنتاکی با کلرادو خداحافظی می کند و به کمبود والدین یا دوستان خود توجهی نمی کند، بلکه نگران سرنوشت خود است که 'در میان یخ و برف، برف و باران' بچرخد. - اگرچه این کاملاً با جورج کلونی مطابقت دارد اودیسه -مانند سفر در ای برادر، کجایی؟ تی‌بون برنت، تهیه‌کننده موسیقی متن، آن را برای فیلم قبلی برادران کوئن در نظر گرفته بود. لبوفسکی بزرگ . [من] فکر می‌کردم که آهنگ خوبی برای The Dude باشد. البته با قهرمان حماسی UE McGill خیلی بهتر می شد.
- را ای برادر، کجایی؟ موسیقی متن باعث احیای موسیقی بلوگراس در آمریکا شد و در سال 2002 به رتبه اول جدول آلبوم‌ها رسید، سالی که جایزه گرمی را برای آلبوم سال دریافت کرد. 'Man Of Constant Sorrow' مشهورترین آهنگ مجموعه است و آهنگی که The Soggy Bottom Boys در این مراسم اجرا کرد.
این آهنگ همچنین برنده جایزه CMA در سال 2001 برای بهترین تک آهنگ و جایزه گرمی برای بهترین همکاری کانتری با خواننده شد. - آلیسون کراوس اغلب این آهنگ را با یونیون استیشن که گروه او بود اجرا می کرد. در اجرای گرمی، او به همراه رالف استنلی، امیلو هریس و گیلیان ولش به آن ملحق شد و یک تیم تمام ستاره بلوگرس را به همراه اعضای ایستگاه اتحادیه ران بلاک، بری بیلز، پت انرایت، مایک کامپتون و جری داگلاس تشکیل دادند.
