هرگز نمی خواهم تو را رها کنم اثر ریک استلی

این آهنگ توسط تیم سازنده بریتانیایی Stock، Aitken و Waterman نوشته شده است. این فیلم از زنی الهام گرفته شده است که پیت واترمن به مدت سه سال می بیند. ریک استلی در آن زمان نزد واترمن می ماند و پس از یک تماس تلفنی سه ساعته با آن زن، استلی گفت: 'تو هرگز او را رها نخواهی کرد.' آیتکن و واترمن سپس کمی داستان را تغییر دادند و او را تبدیل به فردی کردند که آسیب پذیر بود.

ریک آستلی به مدت دو سال در استودیوی استوک، آیتکن و واترمن کار کرد، دستگاه‌های نوار کار می‌کرد، برای خواننده‌های دیگر آواز می‌خواند، حرفه را یاد می‌گرفت و به طرز معروفی چای درست می‌کرد قبل از اینکه گروه سه‌گانه سازنده این آهنگ را برای او بنویسند و تولید کنند که اولین موفقیت او شد. . در اکتبر 1986 ضبط شد، اما تا ژوئیه 1987 منتشر نشد، زیرا تهیه کنندگان منتظر محیط مناسب برای شکستن یک هنرمند جدید بودند.

در بریتانیا، این بزرگترین تک آهنگ سال 1987 بود که به مدت پنج هفته در رتبه اول باقی ماند. در سرتاسر اروپا در صدر جدول قرار گرفت.

این موزیک ویدیو که توسط سیمون وست کارگردانی شده است، استلی را در حال آواز خواندن در مناطق مختلف غرب لندن، از جمله یک کلوب خالی می‌بیند که در آن به تدریج الهام بخش یک متصدی بار (با بازی رقصنده کلایو کلارک) می‌شود. بالای پاپ ها گروه رقص باغ وحش) برای شکستن یک حرکت. ظاهراً کلارک در حال خماری جدی بود که تلاش او برای انجام یک بدلکاری به اشتباه افتاد و روی سرش فرود آمد. خوشبختانه، او آسیب ندید و شیرین کاری را در یک برداشت دیگر میخکوب کرد.

این تنها مشکل در طول فیلمبرداری یک روزه نبود. طبق VH1 پاپ آپ ویدیو مدیر آستلی با وست بر سر بالا زدن آستین های خواننده وارد بحث شد.
در بریتانیا، 'هر وقت به کسی نیاز داری' و کاور 'وقتی عاشق می شوم' به دنبال آن پخش شد. آنها به ترتیب به شماره 3 و 2 رفتند. پنج تک آهنگ بعدی آستلی در بریتانیا نیز در بین 10 آهنگ برتر قرار گرفتند و رکوردی را برای قرار دادن هشت تک آهنگ اول خود در آن طبقه به دست آورد.

در آمریکا، آهنگ بعدی «برای همیشه با هم» بود که صدایی مشابه دارد و دنباله‌ای برای «Never Gonna Give You Up» در نظر گرفته می‌شد، با استلی که اکنون با دختری که هرگز نمی‌بخشد به یک پیوند دائمی تبدیل شده است. بالا اون یکی هم به شماره 1 رفت.

این آهنگی است که وقتی شنیدید Rickrolled شد . شوق اینترنتی در سال 2007 آغاز شد، زمانی که وب سایت های مختلف، از جمله یک گروه آنلاین ضد ساینتولوژی و یک سایت Radiohead، پیوندهایی را ارسال کردند که شبیه به کلیک های معمولی بود که بیشتر یک خبر را ارائه می کرد، اما در عوض کاربران را به ویدیوی 1987 از ریک استلی که این آهنگ را در آن می خواند، کشاند. یوتیوب. استلی از این شوخی اینترنتی که به Rickrolling معروف شد و میلیون ها بازدید برای این آهنگ در یوتیوب به همراه داشت، آگاه بود.

خود آستلی قبل از اینکه متوجه شود این یک روند اینترنتی است و نه فقط یک دوست که با او سر و کار دارد، چند بار ریکرول شد. او با آن صحبت کرد L.A. Times درباره این پدیده: «این کمی عجیب است که ویدیوهایی از زمانی که یک پسر جوان بودید در اینترنت وجود داشته باشد. این باعث خنده من می شود - مطمئنم که بسیاری از افراد دیگر را آزار می دهد. کمی ترسناک است. این فقط یکی از آن چیزهای عجیب است که چیزی برداشته می شود و مردم با آن می دوند. این چیزی است که در مورد اینترنت عالی است.
آستلی همیشه آهنگ می‌نوشت و چهار قطعه از آهنگ‌های او ساخته شد هر زمان که به کسی نیاز دارید آلبوم اولین موفقیت او که نوشت 'او می خواهد با من برقصد' بود که در آلبوم دوم او ظاهر شد. یک آهنگ شخصی تر، 'Cry For Help' بخشی از سومین آلبوم او بود - اولین آهنگ او پس از جدایی از Stock، Aitken و Waterman.

در مصاحبه ای با آستلی در سال 2018، او در مورد ارتباط با «Never Gonna Give You Up» صحبت کرد، آهنگی که خودش آن را ننوشت. او گفت: 'من ارتباط شخصی با هر چیزی که در حال وقوع بود نداشتم، زیرا احساس می‌کردم دارم آن را از آن سوی صفحه تماشا می‌کنم.' خیلی سریع اتفاق افتاد.

او افزود: 'اگر آهنگ را نمی نویسید و آن را تولید نکرده اید، این آهنگ شماست، اما کمی زمان می برد تا بخوابید و واقعا آهنگ شما شود.' حتی برخی از بزرگان، ویتنی هیوستون، یا حتی با بازگشت به فرانک سیناترا، موسیقی را ننوشتند و تولید نکردند. بنابراین، وقتی اکنون 'Never Gonna Give You Up' را می خوانم، این آهنگ من است. برای من مهم نیست که چه کسی آن را نوشته است، برای من مهم نیست که چه کسی آن را تولید کرده است، این آهنگ من است.
این آهنگ از آهنگ های محبوب باشگاهی دهه 80 از سرهنگ آبرامز، معروف به پدرخوانده هاوس، و استیو آرینگتون، خواننده سابق گروه فانک Slave الهام گرفته شده است. مک‌گوایر توضیح داد: «مایک [استوک] و مت [آیتکن] از قالبی استفاده می‌کردند که فکر می‌کردند برای یک هنرمند خاص ایده‌آل است، و سکوی راه‌اندازی «Never Gonna Give You Up» شامل استیو آرینگتون و کلنل آبرامز بود. آن‌ها فکر می‌کردند که موسیقی‌شان به خوبی با ریک جور در می‌آید، بنابراین یک نفر ضبط‌ها را آورد، که یکی از آنها آهنگ «به دام افتاده» سرهنگ آبرامز بود، و بعد از اینکه به آن‌ها گوش دادیم و آن‌ها را تجزیه و تحلیل کردیم، شروع به تکرار صداها کردیم و سعی کردیم صداها را بپذیریم. اخلاق به جای نمونه برداری یا پاره کردن آنها به هر طریقی.
مهندس ضبط، مارک مک گوایر گفت صدا روی صدا انتظارات سه نفره سازنده از «دستیار»شان، آستلی چه بود: «ریک بهترین هنرمندی بود که من در آنجا کار کردم. او بسیار سر به زیر بود، اما همچنین فوق‌العاده خجالتی بود، و اگرچه پیت واترمن او را [در حال بازی در کلوپ بریتانیا با یک گروه روح به نام FBI] دیده بود و از او می‌خواست ضبط کند، اما می‌ترسید که ریک در این فیلم خیلی خجالتی باشد. استودیو برای انجام هر کاری بنابراین از او خواست که مدتی در آنجا کار کند، همه را ملاقات کند، با آنها رفت و آمد کند و بخندد، تا وقتی زمان ضبط فرا رسید، نترسد. بنابراین، او در آنجا به عنوان «دستیار» استخدام شد، اما نه واقعاً به عنوان دستیار. این صرفا راهی برای معرفی او به استودیو بود.
آستلی یک ستاره پاپ بسیار عملگرا بود که می دانست موفقیت فراری او با تاریخ انقضا به دست می آید. زمانی که پس از آلبوم او در سال 1991، بازدیدها خشک شد رایگان ، نفس او تحت کنترل بود و امور مالی او مرتب بود. او به Songfacts گفت: 'من حرفه ام را بی پول و به نوعی دیوانه نگذاشتم، در آستانه جنون، به همین دلیل است که بسیاری از مردم به موسیقی پاپ ختم می شوند.' من واقعاً از آن دور شدم. من در نهایت چیزی را به دست آوردم که فکر می کردم پول واقعی بود، بیشتر آن را نگه داشتم و از آن زمان زندگی بسیار راحت، نسبتاً سالم و عالی داشتم. این یک داستان عادی برای افرادی نیست که مانند من وارد موسیقی پاپ شده اند.

استلی به ساختن موسیقی ادامه داد، اما با انتشار محدود. او تا زمان ترند Rickrolling که در چند بدلکاری با درآمد خوب شرکت کرد از کانون توجه ماند. ظاهر شدن از شناور در رژه شکرگزاری میسی در سال 2008، اما او هیچ محصول یا نسخه جدیدی از آهنگ را تولید نکرد تا از شهرت تازه کشف شده آن استفاده کند. آلبوم بعدی او تا سال 2016 که او منتشر کرد، منتشر نشد پنجاه ، که علاقه کافی را در بریتانیا به خود جلب کرد تا در رتبه اول قرار گیرد.
استلی تا 24 اکتبر 2009، دو سال پس از شروع روند RickRolling، ویدیوی رسمی را در YouTube پست نکرد. اولین کپی های ارسال شده غیرمجاز و با هدف شوخی آپلود شده بودند.
نیک لو نگاه بدبینانه تری به احساسات این آهنگ در آهنگ 1990 خود 'همه مردان دروغگو هستند' دارد. او می خواند:

آیا ریک استلی را به خاطر دارید؟
او یک ضربه چربی بزرگ داشت که وحشتناک بود
او گفت من هرگز تو را رها نمی‌کنم یا ناامیدت نمی‌کنم
خوب من اینجا هستم تا به شما بگویم که دیک یک دلقک است
گرچه وقتی این عهد را بست، پسر بچه بود
من شرط می بندم همه چیزهایی که او تا به حال می داند
در طول جلسات آلبوم، آستلی همچنین کاور The Temptations 'Ain't Too Proud To Beg' را ضبط کرد که در آلبوم دوم او به پایان رسید. من را در آغوش خود نگه دارید .
هنگامی که او در اکتبر 1986 'Never Gonna Give You Up' را با سهام، آیتکن و واترمن ضبط کرد، واضح بود که هر چیزی که آنها منتشر می کردند به سمت نمودارها می رفت. هنگامی که این آهنگ سرانجام در جولای 1987 منتشر شد، به نظر می رسید که موفقیت آن اجتناب ناپذیر بود و آستلی برای آن آماده بود. او به ما گفت: «آهنگ‌های آنها در نهایت کمی شبیه به نظر می‌رسیدند. هر کدام صدای متمایز خاصی داشتند، زیرا این همان چیزی بود که دنبال آن بودند. بنابراین فکر کردم، «آن وقت ممکن است مال من راه بیفتد. در واقع ممکن است راه بیفتد. و مطمئناً اینطور شد.
هنگامی که تیم نسخه ی نمایشی آستلی را به RCA آورد، یکی از مدیران حاضر نشد باور کند که باریتون غنی روی نوار از یک بچه سفید پوست لاغر از منچستر آمده است. استلی گفت تابلو تبلیغاتی : 'بنابراین ما او را به مهمانی استودیوهای ضبط PWL بردیم و من برای او آواز خواندم... و بعد او متقاعد شد.'
این در ابتدا دارای هارمونی های بک آواز بود تا آوازهای تحت تاثیر روح آستلی را اجرا کند. مک‌گوایر گفت: «بچه‌ها دوباره آهنگ را دیدند، زیرا فکر می‌کردند که صدای آن کمی نرم و سبک به نظر می‌رسد. بنابراین آن‌ها تصمیم گرفتند آن را قوی‌تر کنند و با تقلید آن، صدایی کلوپ‌تر و امروزی‌تر کنند، و پیش از آماده شدن برای میکس، آوازهای پشتیبان را از بین ببرند.
در دهه 10، این آهنگ به یک انتخاب مد روز برای فیلم های کمدی کودکان تبدیل شد. در ظاهر شد:

پاهای مبارک دو (2011)
فیلم پرندگان خشمگین (2016)
فیلم لگو بتمن (2017)

همچنین در فیلم 2017 استفاده شد هنرمند فاجعه .
این عنوان خود را به قسمتی از 2003 داد دگراسی: نسل بعدی ، یک سریال درام نوجوان کانادایی که تقریباً همه قسمت‌هایش را بعد از بازدیدهای دهه 80 نامگذاری می‌کند. این یکی درباره دوست پسر بدسرپرست (به نام ریک!) است.

در چندین برنامه تلویزیونی دیگر از جمله مورد سرد ('مردم کلیسا'، 2003)، دکتر هو ('روز پدر' 2005) و در فیلادلفیا همیشه آفتابی است ('چارلی سرطان دارد'، 2005).
در سال 2007 مرد خانواده اپیزود بر اساس فیلم بازگشت به آینده برایان در رقص مدرسه به جای «جانی بی گود» این را می نوازد، با پسر عموی آستلی، ماروین، تماس می گیرد تا به ریک بگوید صدای «متوسط و عمومی» را که به دنبالش بود، پیدا کرده است.

این آهنگ همچنین در یک قسمت از 2016 ظاهر می شود پارک جنوبی جایی که برخی از شخصیت ها ریکرول می شوند.
Stock، Aitken و Waterman نام‌های بزرگی در اروپا هستند، اما نه در آمریکا، جایی که Astley بزرگترین داستان موفقیت آنها است. سیزده اثر آنها در بریتانیا به شماره 1 رسیدند، از جمله 'محترم' ساخته مل و کیم و 'من باید خیلی خوش شانس باشم' اثر کایلی مینوگ. تنها سه نفر در صدر جدول ایالات متحده قرار گرفتند و دو تای آنها توسط آستلی هستند: 'Never Gonna Give You Up' و 'Together Forever' (کاور Bananarama از 'ونوس' دیگری است).

هنرمندان بریتانیایی اغلب در سرزمین مادری خود موفقیت های بزرگی داشتند، اما شکست دادن بازار آمریکا را سخت تر می دیدند. آستلی در اوایل سال 1988 در زمانی به ایالات متحده آمد که در سراسر نمودار بریتانیا مورد توجه قرار گرفت. او در آمریکا هیستری ایجاد نکرد، اما خود را به ایستگاه های رادیویی که بسیار پذیرا بودند، علاقه مند کرد. 'Never Gonna Give You Up' در ماه مارس به شماره 1 صعود کرد. 'Together Forever' در ژوئن به رتبه اول رسید. آستلی به موفقیت های ایالتی خود افتخار می کند. او گفت: «اگر واقعاً می‌خواهید به دنیا بگویید، «این یک موفقیت مناسب بود»، باید در آمریکا موفق شوید. 'اگر شما این کار را در آمریکا انجام ندهید، پس واقعاً در سراسر جهان نیست، اینطور است؟'
به لطف روند Rickrolling، این آهنگ انتخابی برای کسانی شد که به دنبال سوء استفاده از رای گیری اینترنتی هستند. در سال 2008، زمانی که New York Mets برای هشتمین آهنگ انتخابی خود برای رای گیری قرار داد، 'Never Gonna Give You Up' برنده شد.
زمانی که ملانیا، همسر دونالد ترامپ، در کنوانسیون ملی جمهوری خواهان در سال 2016 سخنرانی کرد، پژواک هایی از این آهنگ در سخنرانی او شنیده شد. او هرگز، هرگز تسلیم نخواهد شد. او در مورد شوهرش گفت که او هرگز تو را ناامید نخواهد کرد.
زمانی که فو فایترز خبر دادند معترضان ریکرول از کلیسای باپتیست ضد همجنس گرایان وستبورو که در خارج از کنسرت خود در کانزاس سیتی، میسوری تظاهرات کردند. Foos این شاهکار را با پخش آهنگ از کامیونی در نزدیکی جایی که معترضان ایستاده بودند انجام دادند. در طول چند سال بعد، آستلی و گروه فشرده شدند. او این آهنگ را در یک کنسرت Foo Fighters لندن در سال 2017 .
«Never Gonna Give You Up» در سال 2021 نقش اصلی را دارد تد لاسو قسمت 'بدون عروسی و تشییع جنازه.' اوایل، متوجه می شویم که مادر ربکا هر روز صبح این آهنگ را برای شروع روزش پخش می کند. او می گوید: «دوست دارم وقتی از خواب بیدار می شوم، آن را در هر اتاق خانه بازی کنم. من فقط خوشحالم می کند.

ربکا پاسخ می‌دهد: «کل دنیا قبلاً آن آهنگ را دوست داشتند، سپس ما آن را به صورت تهوع‌آور شنیدیم، و اکنون از آن گذشته‌ایم.»

مادرش می گوید: «من اینطور کار نمی کنم. 'وقتی چیزی را دوست دارم، برای همیشه دوستش دارم.'

بعداً، ربکا باید در مراسم خاکسپاری پدرش مداحی کند. او دچار تعارض است و نمی تواند افکارش را با کلمات مناسب بیان کند، شروع به خواندن اشعار آهنگ می کند و همه در کلیسا به او می پیوندند.

در پایان اپیزود، ربکا ریکرول مادرش را می‌گیرد و ویدیو را به یک فیلم خانگی تبدیل می‌کند. ما می دانیم که این اولین بار است که مادرش استلی را می بیند. او می‌گوید: «فکر می‌کردم او سیاه‌پوست است.

در مورد آستلی، او پست کرد که ما 'کاملاً از کاری که آنها با آن آهنگ انجام دادند شگفت زده شدیم.'