- اولین تک آهنگ بیانسه از چهارمین آلبوم انفرادی اش این تراک باشگاهی بود که از ضربات طبل رزمی از قطعه دوسن dancehall Major Lazer در سال 2009 ، 'Pon de Floor' استفاده می کرد. 'Ass On The Floor' از دیدی پیری پول نیز از همین آهنگ وام گرفته است.
سرگرد اصلی Lazer Diplo به یاد آورد خورشید چگونه سعی کرد بیانسه را متقاعد کند که صدا قدیمی است. وقتی بیانسه از 'Pn De Flllor' نمونه گرفت ، دو سال قبل در باشگاه ها انجام شد و من این را به او گفتم. '
'او به من گفت:' نه ، اما مردم این را می دانند ---؟ بنابراین من می گفتم: 'خوب ، پیش برو.' اهمیتی نمی دهم ، من در دنیای خودم هستم. ' - این آهنگ توسط Switch با تولید اضافی توسط بیانسه و شی تیلور تولید شده است. سوئیچ نیمی از Major Lance است و دیگر عضو این گروه ، Diplo ، نیز در بیان در آلبوم با بیانسه همکاری کرده است ، اما در این شماره به حساب نمی آید.
- The-Dream اشعار این سرود توانمندسازی زنان را نوشت. آنها متوجه می شوند بیانسه در حال تحسین خانم هایی است که 'آنقدر باهوش هستند که این میلیون ها را بدست آورند/ آنقدر قوی هستند که بچه دار شوند/ سپس به تجارت باز می گردند.' این آهنگ سرودهای دخترانه دیگری را که توسط خواننده تگزایی ضبط شده است دنبال می کند ، مانند ' خانمهای مجرد (انگشتری به آن بزنید) و بازگشت به دوران فرزند سرنوشت خود ، 'زنان مستقل قسمت 1'.
- بیانسه این ویدئو را با کارگردان برنده جایزه فرانسیس لارنس فیلمبرداری کرد که تصویر قبلی آن یکی دیگر از فیلمهایی است که ممکن است در سراسر جهان داشته باشید - کلیپ 'عاشقانه بد' ساخته گاگا. لارنس قبلاً با بیانسه همکاری کرده است و دو موزیک ویدیو برای Destiny's Child کارگردانی کرده است: 'زنان مستقل قسمت اول' (2000) و 'احساسات' (2001).
- بیانسه توضیح داد تابلو تبلیغاتی مجله ای که عنوان آلبوم دارد ، 4 ، عددی است که اهمیت زیادی در زندگی او دارد. او توضیح داد: 'همه ما در زندگی خود اعداد خاصی داریم ، و 4 عدد برای من است.' 'آن روزی است که من به دنیا آمدم. تولد مادرم و تولد بسیاری از دوستانم در روز چهارم است. 4 آوریل تاریخ عروسی من است. '
- خواننده تگزاس توضیح داد تابلو تبلیغاتی مجله ای که او ارتباط قوی با آهنگ را احساس می کرد. 'مطمئناً از چیزی کمی ساده تر و خطرناک تر است. بیانسه گفت ، من فقط آهنگ را شنیدم و دوست داشتم که بسیار متفاوت است: کمی آفریقایی ، کمی الکترونیکی و آینده نگرانه به نظر می رسید. 'این من را به یاد چیزی که دوست دارم ، می اندازد ، که فرهنگ ها و دوران های مختلف را مخلوط می کند - چیزهایی که معمولاً با هم ترکیب نمی شوند - برای ایجاد صدایی جدید. من هرگز نمی توانم در امان باشم ؛ من همیشه سعی می کنم مخالفت کنم. به محض انجام یک کار ، فقط یک هدف بالاتر را تعیین کردم. به این ترتیب من به جایی که هستم رسیده ام. '
- این ویدئو در آوریل 2011 در لس آنجلس و صحرای موهاو طی سه روز فیلمبرداری شد و دارای بیش از 200 رقصنده ، تهدیدی از حیوانات عجیب و غریب و بیانسه به عنوان رهبر ارتش زنان است. دنباله های رقص توسط دوست قدیمی بیانسه ، فرانک گاتسون ، با همکاری شریل موراکامی و دو نفره رقص کویتوی موزامبیکی توفو توفو ، که در این کلیپ نیز حضور دارند ، رقصیده شد. این خواننده تگزایی برای اولین بار در یوتیوب با توفو توفو روبرو شد و موزامبیکی ها وقتی با بیانسه تماس گرفت ، هیچ ایده ای نداشتند.
- صدای طبل میلیتاریستی راهپیمایی از 'Pon De Floor' ، آهنگی از گروه Diplo ، Major Lazer ، گرفته شد. صحبت با بی بی سی خبرنامه دیپلو گفت 'Pon De Floor' کمی سرگرم کننده شروع شد. او فاش کرد: 'من هنوز فکر می کنم بسیاری از مردم حتی نمی دانند این آهنگ از کجا آمده است.' 'آن ترانه هرگز واقعا هل نداد. این یک آهنگ شوخی بود که ما انجام دادیم. مانند یک نوع شوخی خنده دار از نوع آهنگ. '
