- طبق کتاب بووی: یک رکورد مصور این آهنگ توسط روی کار و چارلز شار موری، منادی 'منسوخ شدن قریب الوقوع نژاد بشر به نفع اتحاد بین بیگانگان ورودی و جوانان جامعه کنونی است.' از طرف دیگر All Music Guide این را بیشتر غزلی از نیچه می داند که «مفاهیم «همو برتر» را فرا می خواند.
بریده نشده مجله ژوئن 2008 فکر کرد شاید جالب باشد که فیل می از گروه بریتانیایی The Pretty Things در دهه 1960 نظر خود را ارائه دهد. او به آنها گفت: 'من همیشه این آهنگ را به عنوان یک تخیل از افراد خارجی تعبیر کرده ام. از نظر استفاده از نام ما فکر می کنم ما چراغ راه او بودیم. من هرگز در مورد آن با او گفتگو نکرده ام، اما 'چیزهای زیبا به جهنم می روند' (از سال 1999) وجود داشت. ساعت ها… هم. من فکر می‌کنم این عبارت تعبیری است برای اینکه چگونه او گروه ما را در هنگام راه‌اندازی دید - کسی که وضعیت او را روشن می‌کند، وقتی که تا پایان عمر او تنها بود. - دیوید بووی خط آغازین پیانو را تهیه کرد و ریک ویکمن، نوازنده کیبورد، که بعداً به عضویت Yes در آمد، در بیشتر قسمت‌های دیگر آهنگ، عاج را صدا کرد. ویکمن نیز با اجرای این سریال اعتبار داشت با رضایت کامل آهنگ زندگی در مریخ؟ ' و ' تغییرات . او در سال 2017 در برنامه زنده رادیو 5 بی بی سی به دنی بیکر یادآوری کرد:
دیوید می‌خواست خیلی ساده باشد، اما اگر درست به خاطر بیاورم، او همچنان ریف کوچک را بالا می‌برد. او چند قسمت از آن را انجام داد و من بقیه را انجام دادم. او شروع را انجام داد. - پیتر نون این موضوع را شش ماه قبل از انتشار فیلم پوشش داد با رضایت کامل آلبوم بووی در نسخه خواننده سابق Herman's Hermits پیانو نواخت که در بریتانیا به رتبه دوازدهم رسید. هنگامی که ضبط Noone با تهیه کننده Mickie Most با حس دموی Bowie مطابقت نداشت، آنها از Bowie خواستند تا به آنها نشان دهد که چگونه این کار انجام شده است.
در مصاحبه با Songfacts، Noone گفت: 'ما سعی کردیم آن را از نسخه دمویی که فقط دیوید روی پیانو بود ضبط کنیم، اما نوازنده پیانو نتوانست آن را دریافت کند. ما هربی فلاورز، بهترین نوازنده باس جهان، و بهترین افراد در استودیو، بهترین درامر و همه چیز را داشتیم، اما هیچ کس نمی توانست نقشی را که دیوید بووی بازی می کرد، بازی کند، زیرا دیوید آن را با صدای اف شارپ بازی می کرد. او فقط می توانست با کلیدهای سیاه بازی کند. و برای نوازندگان معمولی پیانو، این غیرعادی و دشوار است. ما می خواستیم آهنگ را در F ضبط کنیم و هیچ کس نتوانست این کار را انجام دهد.
میکی گفت: 'بیا بووی را اینجا بیاوریم.'
دیوید وارد می‌شود. بووی می‌گوید: «من نمی‌توانم آن را تا آخر بازی کنم. من خسته شدم. من یک نوازنده واقعی پیانو نیستم.
بنابراین میکی می‌گوید، بیایید یک بخش را ضبط کنیم و سپس نوار را قطع کرده و آن را سه بار تکرار می‌کنیم.
دیوید می‌گوید: «این ایده خوبی به نظر می‌رسد.»
بنابراین او آن را یک بار کاملاً بازی می کند، همه آن را دوست دارند، این یک نسخه عالی است، سپس آن را تکرار می کنیم. این یکی از اولین نوع قطعات ضبط شده بود. دیوید یک بار عالی بازی کرد و ما روی آن کار کردیم. ما فقط آواز را روی آن گذاشتیم و میکی آن شب چند ویولن روی آن گذاشت - نمی دانم چرا، ما به آنها نیاز نداشتیم. اما او گفت: 'من چند ویولون روی آن گذاشتم، اگر دوستش ندارید از شرش خلاص می شویم.' اما مسلماً اگر برای آن پول خرج می کردند، هرگز از شر چیزی خلاص نمی شدند.
نون به یاد می آورد: «او فقط می توانست آهنگ را با F# پخش کند، که کلید جدید شد موجو مجله در سال 2011. ناگهان با نواختن پیانو، آهنگ زنده شد. ما آن را به نوعی نیمه زنده برش دادیم، من آواز اصلی اسکرچ را حفظ کردم و آنها فقط نت های بالا را دو برابر کردند. در 30 دقیقه مخلوط شد.
نون گفت این بووی بود که به او پیشنهاد کرد که خط 'زمین یک عوضی است' را به 'زمین یک جانور است' تغییر دهد تا مطمئن شود که آهنگ پخش رادیویی را از دست نمی دهد. - نیکلاس پگ، کارشناس دیوید بووی، به این موضوع گفت س مجله این آهنگ زندگی خود را با عنوان 'من یک دختر بزرگ با یک جفت خربزه می خواهم' آغاز شد.
- پیتر نون نسخه خود را در سریال تلویزیونی بریتانیا اجرا کرد بالا از پاپ در سال 1971. بووی با پیانو به او پیوست و دومین حضور خود را در این نمایش انجام داد.
- مراقب فرزندان خود باشید
چهره آنها را در پرتوهای طلایی ببینید
خودت را مسخره نکن آنها مال تو هستند
آنها شروع مسابقه آینده هستند
مسابقه آینده رمانی از ادوارد بولور-لیتون در سال 1871 در مورد نژاد استادی بود که در زیر زمین زندگی می‌کرد. همچنین مفهومی از انرژی به نام 'Vril' را معرفی می کند. اگرچه یک اثر تخیلی، بسیاری از تئوسوفیست های برجسته، از جمله رودولف اشتاینر، معتقد بودند که این اثر بر اساس واقعیت غیبی است (در این معنا، 'غیب' به معنای 'پنهان' است). در برخی از محافل متفکران الهیات و به طور کلی غیبت گرایان، این کتاب همچنان حاوی حقایق باطنی است.
