- در این آهنگ، فیل کالینز ناراحتی خود را از طلاق از همسر اولش آندریا برتورلی برطرف می کند.
اولین آلبوم انفرادی او بود ارزش اسمی در سال 1981 اندکی پس از جدایی آنها منتشر شد. برخی از آهنگهای آن آلبوم، بهویژه «In The Air Tonight» و «It Leaving Me Is Easy»، او را بیانگر بدبختیهایی میدانند که در گذر از این مصیبت احساس میکرد. برای آلبوم بعدی اش، سلام من باید برم! ، او روش متفاوتی در پیش گرفت.
کالینز گفت: 'من نامه هایی از وکلا دریافت می کردم که چیزهای باورنکردنی را درخواست می کردند.' رولینگ استون .
این او را تلخ کرد و استعفا داد تا آن را پشت سر بگذارد (او قبلاً با جیل تاولمن که همسر دومش می شود شروع کرده بود) و در این آهنگ او به وضوح نشان می دهد که اگرچه او را در گل و لای می کشانند، اما دیگر اهمیتی نمی دهد - کالینز در قسمت بیرونی این آهنگ 17 بار «نه بیشتر» را تکرار میکند و به نظر میرسد که او کمی بیش از حد تلاش میکند تا ما را متقاعد کند که واقعاً برایش مهم نیست.
- همسر اول کالینز، آندریا، نمیتوانست تحمل کند که شوهر سابقش آهنگهایی مانند این را منتشر کرد و مشکلات خود را آشکار کرد. طرف داستان او این است که کالینز 'فیوز کوتاه و ترجیحی برای بحث و جدل' داشت، و او بلافاصله پس از تولد فرزند دومشان در سال 1976، به تور رفت و شغل خود را به جای خانواده اش انتخاب کرد.
صحبت کردن با ایمیل روزانه در سال 2015، او گفت: 'وقتی از او خواستم صحبت و آهنگ ننویسی در مورد رابطه ما را متوقف کند، او گفت که 'مجوز هنری برای نوشتن در مورد هر آنچه می خواهد' دارد. اساساً او از طلاقش پول زیادی به دست می آورد تا نگران احساسات من یا فرزندانش باشد. - این یکی از چهار آهنگ فیل کالینز (به همراه «مرا به خانه ببر»، «امشب در هوا» و «راه طولانی، طولانی برای رفتن») است که در این مجموعه تلویزیونی استفاده شده است. معاون میامی . کالینز همچنین در سریال ظاهر شد و نقش یک فروشنده مواد مخدر را در قسمت 1985 'Phil the Shill' بازی کرد.